- درنگ و درایتی بر عرفان اسلامی و عرفان های کاذب نوظهور 1
- آب و سراب 1
- اشاره 3
- عرفان دینی و غیردینی 3
- اشاره 6
- عرفان چیست؟ 7
- عارف کیست؟ 8
- عرفان در آموزه های شیعی 12
- رو به سوی او 14
- عرفان واره ها 19
- معیار های بازشناسی عرفان و شبه عرفان 21
- اشاره 21
- معنویت و معنای آن 25
- اشاره 30
- اشاره 34
- 1.2. معنویت در اندیشۀ اسلامی 34
- 1.2.1. معنویت منفی و راه ایجاد آن 43
- 2.2.1. بندگی خدا؛ راه اصلاح درون 48
- اشاره 52
- 2.2. علل گرایش و گسترش عرفان های کاذب و جنبش های معنویت گرا یا نوپدید دینی در شرق، به خصوص ایران 54
- 2.3. سلوک صادق و کاذب 58
- نتیجه گیری 62
- برای مطالعه بیشتر 63
عرفان چیست؟
عرفان به معنای شناخت و معرفت حق سبحانه(1) است و چنین معرفتی از راه «شهود» حاصل شدنی است.(2) به بیان دیگر، شناختن و شدن، معرفت علمی و عملی و گذر از مراحل علم الیقین به عین الیقین و آنگاه به حق الیقین است.
عرفان در بخش نظری در دو محور کلّیِ توحید و موحّد بحث کرده و به نقش انسان کامل و هویت و جغرافیای وجودی اش در قوس نزول و صعود هستی پرداخته و او را آینه دار جمال و جلال الهی معرفی می کند که خلیفهالله و حجهالله است.
1- . دهخدا، بی تا، ج10، ص 15818.
2- . انصاری، منازل السائیرن، 1373، ص565.