- مقدمه 1
- اشاره 3
- فصل اول: دعا: آداب ، شرائط ، آثار 3
- اهمیت و ارزش دعا 4
- اشاره 6
- دعا بهترین وسیلۀ تقرّب است 6
- دعا رمز موفقیت است. 7
- دعا سلاح انبیاء است. 7
- دعا محبوب ترین عمل نزد پروردگار است. 7
- دعا سپر مؤمن است. 7
- دعا وسیله دفع بلا و رفع آن است. 8
- اشاره 9
- تعمیم دعا 9
- آداب دعا 9
- دعایی برای همه مخلوقات 10
- اشاره 10
- دعا در غیاب مومنین 13
- اشاره 14
- فضیلت دعا برای تعجیل فرج و ظهور امام عصر علیه السلام 14
- علامت انتظار 16
- علامت دوستی و محبّت 16
- وظیفه ما در برابر احسان او 18
- غربت امام عصر علیه السلام 19
- رهایی یافتن از فتنه ها و هلاکت ها 20
- سیرۀ أهل بیت علیهم السلام 22
- فصل دوم : پژوهشی پیرامون دعای اللهم کن لولیک .... 24
- اشاره 24
- دعای «اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ» 25
- توضیح فقرات دعا 26
- ترجمۀ دعا 26
- مصادر دعا 35
- بررسی در متن دعا 39
- فصل سوم: بررسی سندی دعای اللهم کن لولیک .... 40
- اشاره 40
- راوی این دعا 41
- بررسی در سند دعا 41
- اشاره 41
- الف: کسانی که محمد بن عیسی از آن ها روایت کرده است 43
- محمد بن عیسی بن عبید در میان رواه 43
- ب:کسانی که از محمد بن عیسی روایت کرده اند 46
- از امام باقر علیه السلام : 48
- اشاره 48
- جایگاه محمّد بن عیسی در طبقه رواه شیعه 48
- از امام صادق علیه السلام : 50
- از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام : 52
- از حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام : 53
- از امام جواد علیه السلام : 54
- از امام هادی علیه السلام : 56
- از امام عسکری علیه السلام : 57
- علت عدم تصریح به نام امام علیه السلام 58
- الفقیه علیه السلام : 58
- اشاره 58
- العالم علیه السلام : 58
- الصالحین علیهما السلام 59
- رجل من بنی هاشم 59
- الرجل علیه السلام 59
- الشیخ علیه السلام 59
- العبد الصالح علیه السلام 59
- الصادقین علیهم السلام 60
- فصل چهارم: نکته هایی پیرامون این دعا 61
بررسی در سند دعا
کلینی; در کافی، کتاب الصیام باب الدعاء فی العشر الاواخر من شهر رمضان، از محمّد بن عیسی بإسناده عن الصالحین این دعا را نقل کرده است.
باید گفت: این سند تعلیق است بر حدیث 2 در همین باب، به این صورت: احمد بن محمّد، عن علیّ بن الحسین، عن محمّد بن عیسی.... زیرا کلینی; نمی تواند بدون واسطه از محمّد بن عیسی نقل کند.
راوی این دعا
اشاره
محمّد بن عیسی بن عبید بن یقطین از وابستگان اسد بن خزیمه و کنیه اش ابوجعفر است و به گوشه ای از ترجمۀ او اکتفا می کنیم.
نجاشی در کتاب رجال خود، او را توثیق نموده و گفته است: «جلیل فی أصحابنا، ثقه، عین، کثیر الروایه، حسن التصانیف، روی عن أبی جعفر الثانی علیه السلام مکاتبه ومشافهه»؛ «او در میان اصحاب، جلیل القدر و مورد اطمینان و معروف است و راوی روایات زیادی می باشد، از حضرت جواد الأئمّه: مکاتبه ای و شفاهی روایت کرده است.
شیخ; در فهرست ضمن اظهار نظری او را از اصحاب حضرت علی بن موسی الرضا و امام هادی و امام عسکری علیه السلام ذکر کرده است.