- مقدمه ناشر 1
- ماه غلبه اسم رحمت 3
- حدیث فرشته داعی 4
- اتحاد حکم عبد با رب 8
- رجب؛ عامل شکل دهی به شخصیت قیامتی انسان 10
- استغفار خاص 11
- ماهی که همه چیز خدایی است 14
- شرایط یگانه شدن با خدا 15
- ماه رجب، ماه امنیت از غضب الهی 17
- بالاترین تقاضا 18
- نگاه دار سرِرشته تا نگه دارد 19
- کشف رجب در خود 22
- اتّصال به بهشت 24
- شیر؛ صورتِ علم توحیدی مخصوص رجبیون 25
- عسل؛ صورتِ شور معنوی رجبیون 32
- ماهِ ولایی شدن برای ملاقات با حق 33
- راه به دست آوردن توفیق انجام اعمال این ماه 37
- اعمالی ساده و برکاتی بزرگ 38
- سلوکِ بی سر و صدا 40
- زیرکی بفروش و حیرانی بخر 47
- تعلیم بس است، تجرید! 49
- در رُبایید این چنین نفحات را 50
شیر؛ صورتِ علم توحیدی مخصوص رجبیون
روایتی که مرحوم شیخ عباس قمی (رحمه الله علیه) در مفاتیح الجنان آورده، اگر عنایت بفرمایید روایت عجیبی است. از امام ابی الحسن موسی (علیه السلام) می فرمایند که: «رجب نام نهری است در بهشت، از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر، هر که یک روزِ رجب را روزه دارد البته از آن نهر بیاشامد»(1) پس اولًا؛ رجب یک نهر است، یعنی مقام است. چون می دانید که آب و درخت دربهشت عبارت است از «مِمّا کانُوا تَعْمَلُون»؛ یعنی عبارت اند از آنچه شما عمل کردید، یعنی آنچه شما در این دنیا عمل می کنید دو وجه دارد. هرکس هرکاری بکند یک وجه آن «فکر» است و یک وجه آن «حرکت و عمل» است. شما که به لطف خدا نیت روزه ماه رجب را می کنید، این نیت یک فکر است، فکرِ این که خدایا می خواهم رجبی شوم، این نیت است. و وجه دیگر عملی است که انجام می دهید و آن ترک شهوات مثل
1- « رَجَب نَهْرٌ فِی الْجَنَّهِ اشَدُّ بَیاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَ احْلی مِنَ الْعَسَلِ، مَنْ صامَ یوْماً مِن رَجَبِ سَقاهُ اللهُ مِنْ ذلِکَ النَّهْر»( اقبال الاعمال ج 3 ص 191)؛