- مقدمه ناشر 1
- ماه غلبه اسم رحمت 3
- حدیث فرشته داعی 4
- اتحاد حکم عبد با رب 8
- رجب؛ عامل شکل دهی به شخصیت قیامتی انسان 10
- استغفار خاص 11
- ماهی که همه چیز خدایی است 14
- شرایط یگانه شدن با خدا 15
- ماه رجب، ماه امنیت از غضب الهی 17
- بالاترین تقاضا 18
- نگاه دار سرِرشته تا نگه دارد 19
- کشف رجب در خود 22
- اتّصال به بهشت 24
- شیر؛ صورتِ علم توحیدی مخصوص رجبیون 25
- عسل؛ صورتِ شور معنوی رجبیون 32
- ماهِ ولایی شدن برای ملاقات با حق 33
- راه به دست آوردن توفیق انجام اعمال این ماه 37
- اعمالی ساده و برکاتی بزرگ 38
- سلوکِ بی سر و صدا 40
- زیرکی بفروش و حیرانی بخر 47
- تعلیم بس است، تجرید! 49
- در رُبایید این چنین نفحات را 50
این شور و شیدایی در عبادات، ریشه اش همان عسلِ بهشتی مربوط به نهر ماه رجب است. پس حرارت انجام اعمال الهی را رجب به آدم می دهد و رجبیون، هم به معرفت خاص و هم به حرارت خاص در فهم دین و عمل به دین دست می یابند. با توجه به این مبنا غفلت نکنید که همین حالا با وارد شدن در ماه رجب و استقبال کردن از آن انشاء الله ارتباط با آن شیر و عسل شروع می شود.
ماهِ ولایی شدن برای ملاقات با حق
آن روایت را در کتاب «المراقبات» داشته باشید که می فرماید: «ماه رجب ماه خدا است، ماه شعبان ماه پیامبرخدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) است و ماه رمضان، ماه امّت رسول الله «صلواه الله علیه وآله» است». یعنی با شروع ماه رجب که ماه خداست، نیت سلوک شروع می شود، بنابراین از خدا شروع
می شود و پس از انس با پیامبر اکرم (صلّی الله علیه وآله وسلّم) در ماه شعبان و رعایت اعمال مخصوص ماه شعبان، به یک خودیابی در ماه رمضان می رسیم، و بدین معناست که ماه رمضان، ماه امت است. این روایت