دعا از منظر حضرت آیه الله العظمی سیدعلی خامنه ای (مدظله العالی) رهبر معظم انقلاب اسلامی صفحه 37

مذمَّت ترک دعا

سلب توفیق دعا، نگران کننده تر از سلب توفیق اجابت

در این خصوص عبارتی را از بزرگی نقل کرده اند. نمی دانم روایت از معصوم علیه السلام ، است یا عبارتی از غیر معصوم. هرچه هست، عبارت حکمت آمیزی است. می گوید: «أَنَا مِن أَن أُسلَب الدُّعَاءَ أَخوَفٌ مِن أَن أُسلَبَ الإِجَابَهًَ»؛ «از اینکه دعا از من گرفته شود بیشتر می ترسم تا اینکه اجابت از من گرفته شود.»90

گرفته شدنِ حال دعا از انسان، علامتی بد

گاهی حال دعا از انسان گرفته می شود. این، علامتِ بدی است. اگر دیدیم در وقت دعا، در وقت تضرّع و در وقت توجّه و تقرّب، هیچ نشاط و حوصله ی دعا نداریم، علامتِ خوبی نیست. البتّه درستش هم می شود کرد. انسان می تواند با توجّه، با التماس و با خواستن، حال دعا را به طور جدّی از خدا بگیرد.91

بی پشتوانگی، پی آمد بی نیاز دانستنِ خود از دعا

مسئولان قضائی کشور، خودشان را بی نیاز از دعا و نافله و ذکر و توجّه و توسّل و گریه و انابه به پروردگار ندانند؛ نگویند حالا ما که مشغول خدمت به مردم هستیم؛ دعا را کسی بخواند که خیلی کار ندارد! نه، اصل کار این است. اگر این نباشد، آنجا بی پشتوانه ایم.92

مقایسه ی دعا و ذکر با سایر فضائل

دعا، یکی از مهمّ ترین کارهای بنده ی مؤمن

در روایت وارد شده است که «أَلدُّعَاءُ مُخُّ العِبَادَهً»((1))؛

مغز عبادت، یا به