آشکار شد، اگر به بندگانت مهربانی کنی، از جود و بخشش توست، اگر آنان را مجازات کنی به خاطر گناهان خود آنان است، تو خدایی هستی که هرگز به کسی ظلم نمی کنی! تو را ستایش می کنم که بلندمرتبه هستی و قدرت و پادشاهی تو بر جهان، پایدار است، تو همه کاره جهان هستی و پایه های قدرت تو استوار است و هرگز سست نمی شود، تو بخشنده و مهربانی! به بندگان خودت نعمت های فراوان می دهی! حمد و ستایش مخصوص توست، تو آن خدایی هستی که هیچ کس نمی تواند حقیقت تو را درک کند، چشم ها نمی توانند تو را ببینند، زبان ها از وصف تو ناتوانند، با قدرت خیال هم نمی توان تو را به تصوّر کشید زیرا قدرت و پادشاهی تو بالاتر و برتر از هر قدرتی است.
* * *
شرح دعا
این سخن فاطمه علیهاالسلام درس خداشناسی به من می دهد:
«فَلَمْ تُدْرِکْهُ الْاَبْصَارُ».
«خدا را نمی توان با چشم دید».
به راستی من چگونه خدایی را که نمی بینم، پرستش کنم؟ نمی شود من برای خدایی نماز بخوانم که او را نمی بینم! خدای من بالاتر و والاتر از این است که با چشم دیده شود، خدا از دیده ها پنهان است، هیچ کس نمی تواند او را ببیند و حقیقت او را بفهمد. اگر خدا را می شد با چشم دید، دیگر او خدا نبود، بلکه یک آفریده بود. عدّه ای،