- اشاره 1
- سند حدیث کساء و دلایل وثاقت آن 3
- نقل مفاد و محتوای حدیث کساء در سایر روایات 6
- قاعده «تسامح در ادله سنن و اخبار من بلغ» 6
- مضامین عالی حدیث کساء و انطباق آن با آیات و روایات 7
- مفهوم «کِساء» (وجه تسمیه) 8
- علت تکرار کلمه «کِساء» 9
- محور اصلی حدیث کساء 10
- فاطمه علیهاالسلام 13
- عناوین و نامهای حضرت زهرا علیهاالسلام در حدیث کساء 13
- زهرا علیهاالسلام 15
- بنت رسول الله صلی الله علیه و آله 15
- فضایل حضرت زهرا علیهاالسلام در حدیث کساء 19
- درسهای اخلاقی و تربیتی در حدیث کساء 23
- اشاره 25
- گفتگوی های تربیتی، حکیمانه و آموزنده حدیث کساء 25
- 1.گفتگوی پیامبر صلی الله علیه و آله با فاطمه علیهاالسلام 25
- 2. گفتگوی پیامبر صلی الله علیه و آله و فاطمه و امام حسن علیه السلام 26
- 3. گفتگوی پیامبر صلی الله علیه و آله و حضرت فاطمه و امام حسین علیه السلام 27
- 5. گفت و گوی پیامبر صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه السلام 28
- 6. گفت و گوی خدا و جبرائیل و پیامبر صلی الله علیه و آله 28
- 1. نزول رحمت خاص 30
- اشاره 30
- 2. عنایت ویژه فرشتگان 31
- 3. بر طرف شدن غصه و حزن 32
- 5. رستگاری دنیا و آخرت 34
- 4. برآورده شدن حاجات 34
- سی نکته مهم حدیث کساء 35
دینی سرچشمه می گیرد (فَاستشعر الحزن)؛ جامه زیرین او، اندوه است.(1) بنابراین همان گونه که جامه زیرین مستقیم با بدن در تماس است و به تن چسبیده است، غم و اندوه نیز پیوسته با بنده محبوب خدا مأنوس است.
غم دین شادی هر دو جهان است*غم دنیای دون خوردن زیان است
غم دین خور که دنیا غم ندارد*عروس یک شبه ماتم ندارد
4. برآورده شدن حاجات
« وَلا طالِبُ حاجَهٍ اِلاّ وَقَضَی اللّهُ حاجَتَهُ» (و اگر حاجت خواهی باشد، خداوند حاجت او را برآورد).
درخواست حاجت جزء امور زندگی شبانه روزی همه انسانها است (حاجات مادی، معنوی، مالی، جسمی، روحی و غیره). حاجت خواستن یعنی احساس و اظهار نیاز در برابر خدای بی نیاز که در دعای توسل نیز به آن اشاره شده است: «و قدمناک بین یدی حاجاتنا....»
یکی از مهم ترین آثار و فوائد حدیث کساء آن است که اگر کسی حاجتی از خدا بطلبد خدا حاجت او را برآورده خواهد نمود و از مهم ترین حاجات یک مسلمان مسأله تربیت و هدایت و عاقبت به خیری است.
5. رستگاری دنیا و آخرت
«اذاً وَاللَّهِ فُزْنا وَسُعِدْنا وَکَذلِکَ شیعَتُنا فازُوا وَسُعِدُوا فِی الدُّنْیا وَالاْخِرَه
1- نهج البلاغه، خطبه 187