صحیفه رضویه صفحه 23

شرفیاب می شود، و توجّه لباس او به حضرت امام رضاعلیه السلام - به وسیله شعور جمادی که از آن برخوردار است - بیشتر از خود انسان که فکرش پراکنده است، می باشد.

آیا پسندیده است که توجّه لباس ما با شعور جمادی خود بیشتر از توجّه ما باروح و شعور انسانیِ ما باشد؟!

درست است که حالت کامل حضور، کار مردان خدا و اولیاء الهی است و ازکسانی برمی آید که دنیا را «سه طلاقه» کرده اند؛ امّا ما نیز اگر قبل از شرفیابی به حرم حضرت امام رضاعلیه السلام مقداری درباره عظمت و بزرگواری آن حضرت بیندیشیم و توجّه کنیم که می خواهیم به چه بارگاهی قدم بگذاریم، بی شک در چگونگی زیارت ما اثرمی گذارد.

«چهار گوشه ضریح»

در نظر گرفتن عظمت و بزرگواری حضرت امام رضاعلیه السلام و توجّه به مقام ولایت و معرفت آن بزرگوار به نورانیّت، در کیفیّت و چگونگی زیارت زائر، اثربسزایی دارد و در نتیجه لطف و عنایت حضرت امام رضاعلیه السلام به چنین زائری بی حساب خواهد بود. در این گونه مواقع، «چهار عمل اصلی(1)« به کار نمی آید و لطف و کرم آن بزرگوار بی حدّ و بی حساب است.

در این موارد سوز و توجّهِ زائر، زمینه ساز عنایت حضرت امام رضاعلیه السلام می شود و علم و آگاهی از «نِسبِ اربعه(2)« در آن تأثیری ندارد؛ همان گونه که شناخت«علل چهارگانه(3)« و سایر گفته های ارسطو و دیگران در آن نقشی ندارد و زر و زیورخسروپرویز، و زور و بازوی رستمِ زال نیز، زاد و توشه این راه نبوده و زمینه سازعنایت بی زوال حضرت امام رضاعلیه السلام به زائران نمی باشد.

در برخی از موارد، پناهندگان به امام رضاعلیه السلام نه قلب نورانی دارند نه علم وآگاهی،

1- 8. چهار عمل اصلی: جمع و تفریق و ضرب و تقسیم.
2- 9. نسب اربعه: 1 - تساوی، 2 - عموم و خصوص مطلق، 3 - عموم و خصوص من وجه، 4 - تباین.
3- 10. علل چهارگانه: ارسطو تقسیم بندی علل را به این صورت بیان کرد: 1 - علّت فاعلی، 2 - علّت غایی، 3 - علّت مادّی، 4 -علّت صوری.