صحیفه رضویه صفحه 301

دعا در روزهای آخر ماه شعبان

عبدالسلام هروی گوید: در آخرین جمعه ماه شعبان خدمت حضرت امام رضاعلیه السلام شرفیاب شدم، به من فرمود:

ای اباصلت؛ ماه شعبان بیشتر روزهایش سپری شده و این آخرین جمعه آن است، در مقدار کمی که از آن باقی مانده کوتاهی های گذشته را جبران کن، به کارهای ضروری و لازم روی بیاور و کارهای غیر لازم و بی فایده را رها کن.

زیاد دعا و استغفار و تلاوت قرآن کن، از گناهانت توبه کن، تا آنکه ماه خدا که آمدخود را برای خدا خالص نموده باشی، هر گونه امانتی که به عهده ات بوده آن را به صاحبش پرداخته، و از دلت کینه هر مؤمنی را بیرون کرده، و از هر گونه گناهی که مرتکب می شده ای دست کشیده باشی، تقوا پیشه کن و از خدا بترس، و بر اودر امور پنهانی و آشکارت توکّل کن.

«وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ ءٍقَدْراً».(1)

کسی که بر خدا توکّل کند، خدا او را بس است؛ همانا خدا امر خود را به انجام می رساند، خدا برای هر چیز اندازه ای قرار داده.

و در آنچه از این ماه باقی مانده است، زیاد بگو:

أَللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضی مِنْ شَعْبانَ، فَاغْفِرْخداوندا؛ اگر ما را در آنچه از شعبان گذشته نیامرزیده ای، لَنا فیما بَقِیَ مِنْهُ.

در باقی مانده آن ما را بیامرز.

دعای توجّه به خداوند...

زیرا خداوند در این ماه افرادی از گرفتاران به آتش را به احترام ماه شعبان آزادمی کند.(2)