صحیفه رضویه صفحه 329

این حرزی است که هر کس در جیب خود نگهداری کند، بلا از او دور می گردد واو را از شرّ شیطانِ رانده شده حفظ می کند.

سپس آن را بر حمید املاء نمود و او نوشت، و آن حرز چنین است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

بِسْمِ اللَّهِ «إِنّی أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیّاً»(1) أَوْ غَیْرَ تَقِیٍّ.بنام خدا، همانا من به خداوند رحمان پناه می برم از تو، اگر پرهیزکننده باشی، یا نباشی.أَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّمیعِ الْبَصیرِ عَلی سَمْعِکَ وَبَصَرِکَ، لا سُلْطانَ لَکَ به سبب خداوند شنوا و بینا قدرت شنوایی و بینایی را از تو گرفتم، هیچ گونه تسلّطی برای توعَلَیَّ، وَلا عَلی سَمْعی، وَلا عَلی بَصَری، وَلا عَلی شَعْری، وَلابر من نیست، و نه بر گوشم، و نه بر چشمم، و نه بر مویم،عَلی بَشَری، وَلا عَلی لَحْمی، وَلا عَلی دَمی، وَلا عَلی مُخّی،و نه بر پوستم، و نه بر گوشتم، و نه بر خونم، و نه بر مغزم،وَلا عَلی عَصَبی، وَلا عَلی عِظامی، وَلا عَلی مالی، وَلا عَلیو نه بر اعصابم، و نه بر استخوان هایم، و نه بر مال و ثروتم، و نه برما رَزَقَنی رَبّی. سَتَرْتُ بَیْنی وَبَیْنَکَ بِسِتْرِ النُّبُوَّهِ، اَلَّذِی اسْتَتَرَآنچه پروردگارم به من روزی فرموده. بین خودم و تو را پوشیدم به پوشش نبوّت که أَنْبِیآءُ اللَّهِ بِهِ مِنْ سَطَواتِ الْجَبابِرَهِ وَالْفَراعِنَهِ. جَبْرَئیلُ عَنْ پیامبران الهی خود را به سبب آن از خطر قدرتمندان و فرعون های زمان می پوشیدند. جبرئیل ازیَمینی، وَمیکآئیلُ عَنْ یَساری، وَإِسْرافیلُ عَنْ وَرآئی، وَمُحَمَّدٌطرف راست من، و میکائیل از طرف چپ من، و اسرافیل از پشت سرم، و )حضرت( محمّدصَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَالِهِ أَمامی، وَاللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَیَّ یَمْنَعُکَ مِنّی،- که درود خدا بر او و آل او باد - از پیشاپیش من، و خداوند آگاه بر حال من می باشد تو را از من بازمی دارد