صحیفه رضویه صفحه 395

دعای دیگر بعد از دعای صباح

و از حضرت امام الجنّ و الإنس علیّ بن موسی الرضاعلیه السلام نقل شده که آن حضرت بعد از تمام شدن دعای صباح این دعا را )برای آموختن به ما( می خواندند:

إِلهی قَلْبی مَحْجُوبٌ، وَنَفْسی مَعْیُوبٌ، وَعَقْلی مَغْلُوبٌ، وَهَوآئی معبودا؛ قلب من در پرده و زنگار گرفته، و نفسم دچار عیب و زشتی، و عقلم شکست خورده، و تمایلات نفسانی ام غالِبٌ، وَطاعَتی قَلیلٌ، وَمَعْصِیَتی کَثیرٌ، وَلِسانی مُقِرٌّ بِالذُّنُوبِ،چیره و پیروز، و اطاعتم اندک، و نافرمانیم بسیار، و زبانم اقرارکننده به گناهان است،فَکَیْفَ حیلَتی یا عَلّامَ الْغُیُوبِ، یا سَتَّارَ الْعُیُوبِ، وَغَفَّارَپس چاره ام چیست ای دانای پنهانی ها؛ ای پوشاننده عیب ها؛ و آمرزنده الذُّنُوبِ، فَاغْفِرْ لی ذُنُوبی کُلَّها یا غَفَّارُ، یا غَفُورُ، یا حَلیمُ، یاگناهان؟ همه گناهانم را بیامرز ای بسیار آمرزنده؛ ای بخشنده؛ ای بردبار؛ ای رَحیمُ، وَاقْضِ حاجَتی بِحَقِّ الْقُرْانِ الْعَظیمِ، وَالنَّبِیِّ الْکَریمِ،مهربان؛ و حاجتم را برآورده ساز به حقّ قرآنی که مرتبه اش عظیم است، و پیامبری که بزرگوار می باشد،وَالِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ، تُبْتُ یا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ مِنْ جَمیعِ و آل پاک و پاکیزه او، )به درگاه تو( توبه و بازگشت نمودم ای صاحب عظمت و بزرگی و بزرگواری؛ از همه الذُّنُوبِ وَالْاثامِ، وَالْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ، وَصَلَّی اللَّهُ عَلی گناهان و کارهای حرام، و سپاس و ستایش سزاوار پروردگار جهانیان است و درود خداوند برمُحَمَّدٍ وَالِهِ أَجْمَعینَ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ الْأَخْیارِ.(1))حضرت( محمّد و آل پاک و پاکیزه اش که معصوم و نیکوکارند.