صحیفه رضویه صفحه 407

وَلا أَعْلَمُ، وَتَقْدِرُ وَلا أَقْدِرُ، وَأَنْتَ عَلّامُ الْغُیُوبِ. أَللَّهُمَّ إِنْ و من نمی دانم، و تو می توانی و من نمی توانم، و تو به پنهانی ها آگاهی. خداوندا؛ اگریَکُنْ هذَا الْأَمْرِ خَیْراً لی فی عاجِلِ الدُّنْیا وَ]اجِلِ[ الْاخِرَهِ،این کار برای من در این دنیای زودگذر و در آخرتی که در پیش دارم خیر است فَسَهِّلْهُ لی وَیَسِّرْهُ عَلَیَّ، وَإِنْ لَمْ یَکُنْ فَاصْرِفْهُ عَنّی، وَأَقْدِرْآن را برای من ممکن و آسان قرار بده، و اگر خیر من در آن نیست از من بازگردان، ولی فیهِ الْخِیَرَهَ، إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.(1)در آن خیر مرا مقدّر فرما که تو بر هر چیز توانائی، ای مهربانترین مهربانان.

دعای مهمّ برای رفع ترس و غم ...

دعای مهمّ برای رفع ترس و غم ... (2)

سیّد بن طاووس رحمه الله در کتاب «جمال الاُسبوع» گوید: هر کس از ناحیه سلطان یادشمن حسودی دچار اندوه و غم باشد، روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را روزه بگیرد، شام روز جمعه - یعنی شب شنبه - دعا کند و در دعایش بگوید:

أَیْ رَبَّاهُ أَیْ سَیِّداهُ، أَیْ سَنَداهُ أَیْ أَمَلاهُ، أَیْ رَجایاهُ أَیْ ای پروردگار من؛ ای سرور من؛ ای پشتوانه من؛ ای آرزوی من؛ ای امید من؛ ای عِماداهُ، أَیْ کَهْفاهُ أَیْ حِصْناهُ، أَیْ حِرْزاهُ أَیْ فَخْراهُ، بِکَ امَنْتُ،تکیه گاه من؛ ای پناه من؛ ای پناهگاه من؛ ای امان من؛ ای مایه افتخار من؛ به تو ایمان آوردم،وَلَکَ أَسْلَمْتُ، وَعَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ، وَلِبابِکَ قَرَعْتُ، وَبِفِنآئِکَ نَزَلْتُ،و خود را تسلیم تو نمودم، و بر تو توکّل کردم، و درب خانه ات را کوبیدم، و به آستانه ات فرود آمدم،