صحیفه رضویه صفحه 52

در ایّام طوفان - که در دوران حضرت نوح علیه السلام واقع شد - چهار بقعه و سرزمین به درگاه خداوند ضجّه زدند و فریاد برآوردند: بیت المعمور که خدا آن را بالا برد،نجف، کربلا و طوس.

این روایت، صراحت دارد که سرزمین طوس مانند نجف و کربلا دارای ویژگی می باشد.

صاحب کتاب «وافی» فرموده است: ضجّه این سرزمین ها به سوی خداوند این بوده که بر اثر طوفان کسی وجود نخواهد داشت تا روی این زمین ها خداوند راعبادت کند. به خاطر این جهت، خداوند آن ها را محلّ دفن اولیاء خود قرار داد.

اوّلین محلّی که در این زمین مقدّس بنا شد «سناباد» بود که اسکندر ذوالقرنین-صاحب سدّ - آن را ساخت و تا زمان بناء شهر طوس دائر بود.(1)

2 - در روایت دیگری درباره فضیلت سرزمین طوس چنین وارد شده است: داودبن قاسم جعفری گوید: از حضرت محمّد بن علی الجوادعلیهما السلام شنیدم که فرمود:

إنّ بین جبلی طوس قبضه قبضت من الجنّه، من دخلها کان آمناً یوم القیامه من النّار.(2)

میان دو کوه طوس، قطعه ای است که از بهشت گرفته شده است؛ کسی که به آنجاوارد شود در روز قیامت از آتش دوزخ ایمن است.

از این دو روایت استفاده می شود: علاوه بر عظمت و اهمیّت حرم حضرت امام رضاعلیه السلام، شهر طوس نیز دارای عظمت و احترام است و زائرین و مجاورین محترم باید به این نکته توجّه داشته باشند و احترام این سرزمین را رعایت کنند.

پس از بیان مطالب گذشته، جریان جالبی درباره دعا و توسّل در حرم حضرت امام رضاعلیه السلام نقل می کنیم و سپس به نتیجه گیری از آن می پردازیم: