صحیفه رضویه صفحه 527

وُلاهَ الْأَمْرِ مِنْ بَعْدِ رَسُولِکَ، صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَالِهِ. یا مُذِلَّ کُلّ بعد از پیامبرت سرپرست امور قرارشان دادی، که درود خدا بر او و آل او باد. ای خوارکننده هرجَبَّارٍ عَنیدٍ، وَیا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ، بَلَغَ مَجْهُودی، فَهَبْ لی نَفْسِیَ ستمگر زورگوی عنادپیشه، و ای عزیز گرداننده مؤمنان، تاب و توانم به پایان رسیده است، پس اکنون مرا ببخش،السَّاعَهَ، وَرَحْمَهً مِنْکَ تَمُنُّ بِها عَلَیَّ، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.و با رحمتی از ناحیه خودت بر من منّت گذار، ای مهربانترین مهربانان.

سپس ضریح را ببوس و دو طرف گونه ات را بر آن بمال و بگو:

أَللَّهُمَّ إِنَّ هذا مَشْهَدٌ لایَرْجُو مَنْ فاتَتْهُ فیهِ رَحْمَتُکَ، أَنْ یَنالَها فی خداوندا؛ این، زیارتگاهی است که کسی اگر رحمت تو در آن جا از او فوت شود، امیدی نیست که درغَیْرِهِ، وَلا أَحَدٌ أَشْقی مِنِ امْرَءٍ قَصَدَهُ مُؤَمِّلاً فَابَ عَنْهُ خآئِباً.غیر اینجا بدست آورد، و کسی شقی تر از انسانی نیست که با آرزو و امید اینجا بیاید و محروم بازگردد.أَللَّهُمَّ إِنّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ الْإِیابِ، وَخَیْبَهِ الْمُنْقَلَبِ، وَالْمُناقَشَهِخداوندا؛ به تو پناه می برم از بدی بازگشتن، و ناامیدی هنگام بازگشت، و مناقشه و کشمکش عِنْدَ الْحِسابِ، وَحاشاکَ یا رَبِّ أَنْ تُقْرِنَ طاعَهَ وَلِیِّکَ بِطاعَتِکَ،وقت حسابرسی، و از ساحت مقدّس تو به دور است - پروردگارا؛ - که اطاعت ولیّت را با اطاعت خویش،وَمُوالاتَهُ بِمُوالاتِکَ، وَمَعْصِیَتَهُ بِمَعْصِیَتِکَ، ثُمَّ تُؤْیِسَ زآئِرَهُ،و دوستی و پیروی او را با دوستی و پیروی خویش، و معصیت و نافرمانی او را با معصیت و نافرمانی خویش مقرون گردانی، سپس زائرش وَالْمُتَحَمِّلَ مِنْ بُعْدِ الْبِلادِ إِلی قَبْرِهِ؛ وَعِزَّتِکَ یا رَبِّ لایَنْعَقِدُرا و آن که سختی راه و دوری آن را تا کنار قبر مطهّر او تحمّل کرده مأیوس و ناامید گردانی، سوگند به عزّتت - ای پروردگار؛ -عَلی ذلِکَ ضَمیری، إِذْ کانَتِ الْقُلُوبُ إِلَیْکَ بِالْجَمیلِ تُشیرُ. (1)که به خاطرم چنین چیزی خطور نمی کند؛ زیرا که دل ها به سوی تو تنها به خوبی و نیکی اشاره دارد.