صحیفه رضویه صفحه 640

زیارت جامعه پنجم

این زیارت را سیّد بن طاووس و ابن مشهدی - مؤلّف «المزار الکبیر» - نقل کرده وگفته اند: از ائمّه طاهرین علیهم السلام روایت شده است: هرگاه خواستی برای زیارت سفرکنی، هنگام اراده و نیّت آن بگو:

أَللَّهُمَّ صِلْ عَزْمی بِالتَّحْقیقِ، وَنِیَّتی بِالتَّوْفیقِ، وَرَجآئی خداوندا؛ اراده ام را تحقّق بخش، و نیّتم را قرین توفیق قرار بده، و امیدم رابِالتَّصْدیقِ، وَتَوَلِّ أَمْری، وَلاتَکِلْنی إِلی نَفْسی، فَأَحُلَّ عُقْدَهَاثبات کن و راست گردان، و کار مرا سرپرستی نما، و مرا به خودم وامگذار که در الْحَیْرَهِ، وَأَتَخَلَّفُ عَنْ حُضُورِ الْمَشاهِدِ الْمُقَدَّسَهِ.

بند حیرت افتم، و از حضور در زیارتگاه ها و حرم های پاک جا بمانم و بازایستم.

و پیش از خارج شدن، دو رکعت نماز بخوان و بعد از آن بگو:

أَللَّهُمَّ إِنّی أَسْتَوْدِعُکَ دینی وَنَفْسی وَجَمیعَ حُزانَتی. أَللَّهُمَّ أَنْتَ خداوندا؛ دینم و خودم و همه اهل و عیالم را به تو می سپارم. خداوندا؛ توالصَّاحِبُ فِی السَّفَرِ، وَالْخَلیفَهُ فِی الْأَهْلِ وَالْمالِ وَالْوَلَدِ. أَللَّهُمّ همراه هستی در سفر، و جانشینی در میان اهل و مال و فرزند. خداوندا؛إِنّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ سُوءِ الصُّحْبَهِ، وَإِخْفاقِ الْأَوْبَهِ. أَللَّهُمَّ سَهِّلْ به تو پناه می برم از بدی همراهی و بازگشتن بدون مراد. خداوندا؛ هموار کن برای لَنا حُزْنَ ما نَتَغَوَّلُ، وَیَسِّرْ عَلَیْنا مُسْتَغْزَرَ ما نَرُوحُ وَنَغْدُو لَهُ،ما اندوه آنچه تخیّل می کنیم که به نظر ما نزدیک می آید ولی دور است، و آسان کن بر ما آنچه فراوان برای او رفت و آمد می کنیم در شب و روز إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ.

که تو بر هر چیز توانا هستی.