صحیفه رضویه صفحه 681

زیارت ششم وداع

در کتاب «المزار الکبیر» روایت کرده است: هنگامی که خواستی وداع کنی، بگو:

سَلامٌ عَلَیْکَ یا مَوْلایَ وَرَحْمَهُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ، أَنْتَ لَنا جُنَّهٌ مِنَ سلام بر تو ای مولای من، و رحمت خدا و برکات او بر تو باد، تو برای ما سپری ازالْعَذابِ، وَهذا أَوانُ انْصِرافی عَنْکَ، غَیْرَ راغِبٍ عَنْکَ، وَلاعذاب هستی، و اکنون زمان بازگشت من فرارسیده، در حالی که از شما روی برنگردانده، و کسی رامُسْتَبْدِلٍ بِکَ، وَلا مُؤْثِرٍ عَلَیْکَ، وَلا زاهِدٍ فی قُرْبِکَ، وَقَدْ جُدْتُ جایگزین شما نساخته، و دیگری را بر شما ترجیح نداده ام، و در نزدیک بودن با شما بی اعتنا نیستم، و به تحقیق بِنَفْسی لِلْحَدَثانِ، وَتَرَکْتُ الْأَهْلَ وَالْأَوْلادَ وَالْأَوْطانَ، فَکُنْ لی جان خود را در برابر حوادث روزگار قرار دادم، و اهل و عیال و اولاد و سرزمین خود را رها کرده ام، پس شافِعاً یَوْمَ حاجَتی وَفَقْری، یَوْمَ لایُغْنی عَنّی والِدی وَلا وَلَدی.شفیع من باش روز نیازمندی و تهیدستی ام، روزی که نه پدرم و نه فرزندم مرا بی نیاز می کند.أَسْأَلُ اللَّهَ الَّذی قَدَّرَ رَحیلی إِلَیْکَ أَنْ یُنَفِّسَ بِکُمْ کُرْبَتی، وَأَسْأَلُ از خداوندی که کوچ کردنم را به سوی شما مقدّر فرمود می خواهم که به وسیله شما اندوهم را برطرف کند، واللَّهَ الَّذی قَدَّرَ عَلَیَّ فِراقَ مَکانِکَ أَنْ لایَجْعَلَهُ اخِرَ الْعَهْدِ مِنْ از خداوندی که دوری از مکان تو را بر من مقدّر فرمود می خواهم که این زیارت را آخرین دیدار و آخرین رُجُوعی إِلَیْکَ، وَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذی أَبْکی عَلَیْکَ عَیْنی أَنْ یَجْعَلَهُ رجوع من به سوی شما قرار ندهد، و از خداوندی که چشم مرا بر شما گریان نمود می خواهم که آن رالی سَنَداً وَذُخْراً، وَأَسْأَلُ اللَّهُ الَّذی أَرانی مَکانَکَ، وَهَدانی برای من پشتوانه و ذخیره قرار دهد، و از خداوندی که مکان و جایگاه شما را به من نشان داد، و