صحیفه مهدیه صفحه 144

دعای دیگر امام جوادعلیه السلام در قنوت

أَللَّهُمَّ مَنآئِحُکَ مُتَتابِعَهٌ ، وَأَیادیکَ مُتَوالِیَهٌ ، وَنِعَمُکَ سابِغَهٌ ، خدایا ؛ بخشش های خاصّ تو ، پی درپی است ، خوبی هایت یکی پس از دیگری می رسد ؛ نعمت هایت فراگیر و فراوان است ؛ وَشُکْرُنا قَصیرٌ، وَحَمْدُنا یَسیرٌ، وَأَنْتَ بِالتَّعَطُّفِ عَلی مَنِ اعْتَرَفَ سپاسگزاری ما نارسا و اندک، و ستایش ما نسبت به تو بسیار ناچیز است ؛ و تو ، سزاواری که اگر کسی اعتراف )به بدی هایش( کرد، جَدیرٌ. أَللَّهُمَّ وَقَدْ غُصَّ أَهْلُ الْحَقِّ بِالرّیقِ، وَارْتَبَکَ أَهْلُ الصِّدْقِ به او مهربانی کنی . خدایا ؛ به راستی که اهل حقّ آب دهان از گلوی شان )به خاطر شدّت ناراحتی( پایین نمی رود ؛ و راستگویان ، فِی الْمَضیقِ ، وَأَنْتَ اللَّهُمَّ بِعِبادِکَ وَذَوِی الرَّغْبَهِ إِلَیْکَ شَفیقٌ ، به شدّت گرفتارند و در تنگنا قرار دارند ؛ و تو - خداوندا - نسبت به بندگان و

مشتاقانت مهربان و دلسوزی ؛ و به حقیقت نسبت به وَبِإِجابَهِ دُعآئِهِمْ وَتَعْجیلِ الْفَرَجِ عَنْهُمْ حَقیقٌ . أَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلی پاسخ دادن به درخواست شان و شتاب کردن در گشایش کارشان شایسته و سزاواری . خدایا؛ بر 1 . مهج الدعوات : 79 ، البلد الأمین : 654 .

مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ ، وَبادِرْنا مِنْکَ بِالْعَوْنِ الَّذی لا خِذْلانَ بَعْدَهُ ، محمّد و آل محمّد درود بفرست؛ و کمک و امداد سریعی از ناحیه خودت به ما برسان که دیگر بعد از آن خواری و بیچارگی نباشد ؛ وَالنَّصْرِ الَّذی لا باطِلَ یَتَکَأَّدُهُ ، وَأَتِحْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ مُتاحاً فَیَّاحاً و آن گونه پیروز گردان که هیچ باطلی نتواند آن را دچار مشکل سازد؛ و چنان راحتی از ناحیه والا و گسترده خود برسان که یَأْمَنُ فیهِ وَلِیُّکَ ، وَیَخیبُ فیهِ عَدُوُّکَ ، وَیُقامُ فیهِ مَعالِمُکَ ، ولیّ و دوستت در آن ایمن باشد ، ولی دشمنت ناکام شود ؛ آثار و نشانه های تو برپا گردد ، وَیَظْهَرُ فیهِ أَوامِرُکَ ، وَتَنْکَفُّ فیهِ عَوادی عِداتِکَ . أَللَّهُمَّ بادِرْنا و دستوراتت آشکار شود ، و بهره هایی که وعده دادی فراهم و آماده گردد . خدایا ؛ شتاب کن مِنْکَ بِدارَ الرَّحْمَهِ، وَبادِرْ أَعْدآئَکَ مِنْ بَأْسِکَ بِدارَ النَّقِمَهِ . أَللَّهُمَّ نسبت به ما شتاب رحمت ، و شتاب کن نسبت به دشمنانت از روی خشم و غضبت ، شتاب انتقام و مجازات . بار الها؛ أَعِنَّا وَأَغِثْنا ، وَارْفَعْ نَقِمَتَکَ عَنَّا ، وَأَحِلَّها بِالْقَوْمِ الظَّالِمینَ .(5) به ما کمک کن و به فریادمان برس ؛ و گرفتاری و کیفر و خشمت را از ما بردار ، و آن

را نصیب گروه های ستمگر کن .

6دعای دیگر امام جواد علیه السلام در قنوت

أَللَّهُمَّ أَنْتَ الْأَوَّلُ بِلاأَوَّلِیَّهٍ مَعْدُودَهٍ، وَالْآخِرُ بِلا اخِرِیَّهٍ مَحْدُودَهٍ، بار الها ؛ تو اوّل هستی ، ولی اوّلیّت تو شمارش شده عددی نیست ؛ و پایان هستی ، ولی انتها و محدودیّت نداری ؛ أَنْشَأْتَنا لا لِعِلَّهٍ اقْتِساراً، وَاخْتَرَعْتَنا لا لِحاجَهٍ اقْتِداراً، وَابْتَدَعْتَنا به وجود آوردی ما را نه به خاطر علّتی از روی اکراه و اجبار ، و آفریدی ما را نه به خاطر حاجتی و نیازی از روی اقتدار و توانمندی بِحِکْمَتِکَ اخْتِیاراً ، وَبَلَوْتَنا بِأَمْرِکَ وَنَهْیِکَ اخْتِباراً ، وَأَیَّدْتَنا و پدید آوردی ما را به حکمتت از روی اختیار ، و با فرمان و نهی خود؛ ما را آزمایش کردی؛ و با وسایلی که در اختیارمان قرار دادی، بِالْآلاتِ ، وَمَنَحْتَنا بِالْأَدَواتِ ، وَکَلَّفْتَنا الطَّاقَهَ ، وَجَشَّمْتَنا زمینه موفقیّت مان را فراهم نمودی، و ادوات مختلف به ما بخشیدی؛ تا حدّی که توان داریم بر ما تکلیف فرمودی، و فرمان برداریت 1 . مهج الدعوات : 80 ، البلد الأمین : 656 .

الطَّاعَهَ ، فَأَمَرْتَ تَخْییراً ، وَنَهَیْتَ تَحْذیراً ، وَخَوَّلْتَ کَثیراً ، را به ما تکلیف کردی ؛ دستور دادی ولی ما را در اطاعتت مختار کردی، و بازداشتی و ما را بر حذر داشتی؛ نعمت های بسیاری دادی، ولی وَسَأَلْتَ یَسیراً ، فَعُصِیَ أَمْرُکَ فَحَلُمْتَ ، وَجُهِلَ قَدْرُکَ فَتَکَرَّمْتَ . درخواست )عبادت( کمی نمودی؛ دستورت، نافرمانی شد ولی بردباری کردی؛ ارزش و منزلتت دانسته نشد ، ولی رفتار بزرگوارانه فَأَنْتَ رَبُّ الْعِزَّهِ وَالْبَهآءِ ، وَالْعَظَمَهِ وَالْکِبْرِیآءِ ، وَالْإِحْسانِ در پیش گرفتی )و مجازات را به تأخیر انداختی(. بدین سان، تو پروردگار صاحب عزّت و فرّ و شکوه و عظمت

و کبریایی ، و احسان وَالنَّعْمآءِ ، وَالْمَنِّ وَالْآلاءِ ، وَالْمِنَحِ وَالْعَطآءِ ، وَالْإِنْجازِ وَالْوَفآءِ ، و نعمت و لطف و عنایت و بخشش و عطا هستی ، وعده ات را تحقّق می بخشی و وفا می کنی . وَلاتُحیطُ الْقُلُوبُ لَکَ بِکُنْهٍ ، وَلاتُدْرِکُ الْأَوْهامُ لَکَ صِفَهً ، قلب ها به کُنه و حقیقت تو احاطه نمی یابند ؛ وهم ها و خیال ها نمی توانند صفات تو را دریابند؛ وَلایُشَبِّهُکَ شَیْ ءٌ مِنْ خَلْقِکَ ، وَلایُمَثَّلُ بِکَ شَیْ ءٌ مِنْ صَنْعَتِکَ ، هیچ یک از آفریدگانت شبیه تو نیستند ؛ هیچ یک از ساخته های تو را نمی توان به تو مثال زد ؛ تَبارَکْتَ أَنْ تُحَسَّ أَوْ تُمَسَّ أَوْ تُدْرِکَکَ الْحَواسُّ الْخَمْسُ ، وَأَنَّی بالاتر از آن هستی که حس شوی ، یا لمس شوی ، یا با حواس پنج گانه دریافت شوی . کجا می تواند یُدْرِکُ مَخْلُوقٌ خالِقَهُ ، وَتَعالَیْتَ یا إِلهی عَمَّا یَقُولُ الظَّالِمُونَ آفریده ، آفریننده خود را درک کند؟! خدایا ؛ تو از آن چه ستم کاران می گویند ، عُلُوّاً کَبیراً . أَللَّهُمَّ أَدِلْ لِأَوْلِیآئِکَ مِنْ أَعْدآئِکَ الظَّالِمینَ الْباغینَ برتر و بزرگ تر هستی . بار الها؛ دوستانت را بر دشمنان ستم کار ، متجاوز ، النَّاکِثینَ الْقاسِطینَ الْمارِقینَ ، اَلَّذینَ أَضَلُّوا عِبادَکَ ، وَحَرَّفُوا پیمان شکن و نابکار و از دین بیرون روندگانت غلبه و چیرگی و استیلا ببخش ؛ دشمنانی که بندگانت را گمراه ، قرآن را تحریف ، کِتابَکَ ، وَبَدَّلُوا أَحْکامَکَ ، وَجَحَدُوا حَقَّکَ ، وَجَلَسُوا مَجالِسَ دستورات دینیت را عوض کرده ، و حقّ تو را انکار کردند ؛ و جایگاه مخصوص اولیای تو را اشغال کردند ، أَوْلِیآئِکَ ، جُرْأَهً مِنْهُمْ عَلَیْکَ ، وَظُلْماً مِنْهُمْ لِأَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ

، و این کار را از روی بی باکی و جرأت بر تو انجام دادند و از روی ستم کردن بر اهل بیت پیامبرت عَلَیْهِمْ سَلامُکَ وَصَلَواتُکَ وَرَحْمَتُکَ وَبَرَکاتُکَ ، فَضَلُّوا وَأَضَلُّوا - که درود و سلام و رحمت و برکاتت بر ایشان نثار باد - انجام دادند . و با این کارشان گمراهی خود را ثابت کرده ، خَلْقَکَ ، وَهَتَکُوا حِجابَ سِتْرِکَ عَنْ عِبادِکَ . وَاتَّخَذُوا اللَّهُمَّ مردم را نیز گمراه نمودند ، و پرده پوشش تو را از بندگانت دریدند . خدایا ؛ این دشمنان پست ، مالَکَ دُوَلاً ، وَعِبادَکَ خَوَلاً ، وَتَرَکُوا اللَّهُمَّ عالِمَ أَرْضِکَ فی دارایی های ویژه تو را به عنوان دولت و سرمایه در اختیار خود گرفتند، و بندگانت را غلام و کنیز خودشان کردند. خدایا؛ عالم و دانشمند روی زمینت بَکْمآءَ عَمْیآءَ ظَلْمآءَ مُدْلَهِمَّهً ، فَأَعْیُنُهُمْ مَفْتُوحَهٌ ، وَقُلُوبُهُمْ عَمِیَّهٌ، را رها کردند ؛ در حال کری و کوری و در فضایی که تاریک و فاسد بود . بدین سان، شرایطی پیش آمد که چشمان شان باز بود و می دید ، وَلَمْ تُبْقِ لَهُمُ اللَّهُمَّ عَلَیْکَ مِنْ حُجَّهٍ ، لَقَدْ حَذَّرْتَ اللَّهُمَّ عَذابَکَ ، ولی قلب های شان کور بود . خدای بزرگ؛ حجّتی بر تو برای ایشان باقی نماند ، و آن ها را از عذابت ترسانیدی، وَبَیَّنْتَ نَکالَکَ ، وَوَعَدْتَ الْمُطیعینَ إِحْسانَکَ ، وَقَدَّمْتَ إِلَیْهِمْ و تهدیدهای شدیدت را بیان نمودی؛ به فرمان بردارانت، وعده نیکی و احسان دادی، و پیش تر برای بِالنُّذُرِ فَامَنَتْ طآئِفَهٌ . فَأَیِّدِ اللَّهُمَّ الَّذینَ امَنُوا عَلی عَدُوِّکَ آنان بیم دهندگانی فرستادی و از عذابت ترسانیدی؛ تا در نهایت، گروهی ایمان آوردند. بارالها؛ آن گروهی را که ایمان آوردند