صحیفه مهدیه صفحه 149

آرام گذشتند ، و تِجاراتِهِمْ ، وَأَضَرُّوا بِمَعایِشِهِمْ ، وَفُقِدُوا فی أَنْدِیَتِهِمْ بِغَیْرِ غَیْبَهٍ تجارت ها و بازرگانی خود را رها کردند ، و به کسب و کار خویش ضرر و زیان وارد کردند ؛ و بدون پنهان شدن عَنْ مِصْرِهِمْ ، وَخالَلُوا الْبَعیدَ مِمَّنْ عاضَدَهُمْ عَلی أَمْرِهِمْ ، وَقَلَوُا از شهرشان در مجالس و محافل عمومی و مهم شان پیدایشان نشد؛ و با افراد دوردستی که نسبتی نداشتند، به خاطر کمک و یاری الْقَریبَ مِمَّنْ صَدَّ عَنْ وِجْهَتِهِمْ ، فَائْتَلَفُوا بَعْدَ التَّدابُرِ وَالتَّقاطُعِ آنها در کارشان، رابطه دوستی برقرار کردند؛ و نزدیکانی را که سد راه شان می شدند، کنار گذاشتند؛ و پس از آن همه اختلاف و دشمنی و فی دَهْرِهِمْ ، وَقَطَعُوا الْأَسْبابَ الْمُتَّصِلَهَ بِعاجِلِ حُطامِ الدُّنْیا . قطع رابطه در روزگارشان، گروهی تشکیل دادند؛ و همه وسیله هایی را که آن ها را به خار و خاشاک زودگذر دنیا می رسانید از بیخ و فَاجْعَلْهُمُ اللَّهُمَّ فی أَمْنِ حِرْزِکَ وَظِلِّ کَنَفِکَ ، وَرُدَّ عَنْهُمْ بَأْسَ مَنْ بن برکندند . بار الها ؛ بدین ترتیب ، ایشان را در امان نگهداریت ، و سایه حمایت خودت قرار بده ؛ قَصَدَ إِلَیْهِمْ بِالْعَداوَهِ مِنْ عِبادِکَ ، وَأَجْزِلْ لَهُمْ عَلی دَعْوَتِهِمْ مِنْ و بدی و شرّ هر یک از بندگانت را که قصد دشمنی با آنان را دارد ، از ایشان برگردان ؛ و به خاطر دعوتشان به سوی تو ، کِفایَتِکَ وَمَعُونَتِکَ ، وَأَمِدَّهُمْ بِتَأْییدِکَ وَنَصْرِکَ ، وَأَزْهِقْ بِحَقِّهِمْ سرپرستی و امداد خویش را برای آن ها زیاد کن ؛ و با توفیق و یاری و پیروزیت، حمایت شان کن؛ و به وسیله حقّ و حقیقت آن ها باطِلَ مَنْ أَرادَ إِطْفآءَ نُورِکَ .

أَللَّهُمَّ وَامْلَأْ بِهِمْ کُلَّ اُفُقٍ مِنَ باطل را از کسانی که قصد خاموش کردن نور تو را دارند ، نابود گردان . بار الها ؛ به وسیله ایشان ، تمام افق های هستی ، الْآفاقِ، وَقُطْرٍ مِنَ الْأَقْطارِ قِسْطاً وَعَدْلاً وَمَرْحَمَهً وَفَضْلاً ، و تمام گوشه ها و اقطار جهان را ، پر از داد و عدل و رحم و مهربانی و احسان گردان ، وَاشْکُرْهُمْ عَلی حَسَبِ کَرَمِکَ وَجُودِکَ وَما مَنَنْتَ بِهِ عَلَی و به ایشان )یاران آن حضرت( پاداش بده بر حسب کرامت و سخاوت مندی و منّت هایی که نسبت به بندگان الْقآئِمینَ بِالْقِسْطِ مِنْ عِبادِکَ ، وَادَّخَرْتَ لَهُمْ مِنْ ثَوابِکَ ما یَرْفَعُ عدالت مندت داری ، و ثواب هایی که برای شان ذخیره کرده ای ، و درجه ایشان را به آن بالا می بری ، لَهُمْ بِهِ الدَّرَجاتِ ، إِنَّکَ تَفْعَلُ ما تَشآءُ وَتَحْکُمُ ما تُریدُ . (9) به راستی که تو هر چه را بخواهی انجام می دهی، و آنچه را اراده کنی، حکم می فرمایی .

در کتاب »البلد الأمین« این عبارات نیز وجود دارد :

وَصَلَّی اللَّهُ عَلی خِیَرَتِهِ مِنْ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الْأَطْهارِ . أَللَّهُمَّ و خداوند ، درود پیوسته اش را بر برگزیده مخلوقاتش یعنی حضرت محمّد و خاندان پاکش نثار کند . بار الها ؛ إِنّی أَجِدُ هذِهِ النُّدْبَهَ امْتَحَتْ دَلالَتُها ، وَدَرَسَتْ أَعْلامُها ، وَعَفَتْ این گونه فکر می کنم که این ندبه و زاری دلالتش محو شده ، و نشانه های آشکارش کهنه شده، و تنها إِلّا ذِکْرُها ، وَتِلاوَهُ الْحُجَّهِ بِها . أَللَّهُمَّ إِنّی أَجِدُ بَیْنی وَبَیْنَکَ یادش و قرائت کردن استدلال به آن مانده . خدایا ؛ من ، بین خودم و تو ، مُشْتَبِهاتٍ تَقْطَعُنی

دُونَکَ ، وَمُبْطِئاتٍ تَقْعُدُ بی عَنْ إِجابَتِکَ ، اشتباهاتی می بینم که مرا از تو جدا می سازند ؛ و موانعی که مرا از اجابت تو باز می دارند ، وَقَدْ عَلِمْتُ أَنّی عَبْدُکَ وَلایُرْحَلُ إِلَیْکَ إِلّا بِزادٍ وَأَنَّکَ لاتَحْجُبُ و به خوبی می دانم که من بنده ات هستم ، و نیز معلوم است که تنها با زاد و توشه می توان به سوی تو کوچ کرد ؛ تو ، عَنْ خَلْقِکَ إِلّا أَنْ یَحْجُبَهُمُ الْأَعْمالُ دُونَکَ ، وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ زادَ از مخلوقاتت فاصله نداری ، و این کارهای بندگان است که ایشان را از تو محجوب و محروم می سازد . خدایا ؛ به خوبی می دانم که توشه الرَّاحِلِ إِلَیْکَ عَزْمُ إِرادَهٍ یَخْتارُکَ بِها ، وَیَصیرُ بِها إِلی ما یُؤَدّی کوچ کننده به سوی تو ، همان اراده و تصمیم قطعی است که تو را به آن برمی گزیند - تا به سویت بیاید - 1 . مهج الدعوات : 85 ، البلد الأمین : 660 ، و مصباح المتهجّد : 156 با اندکی تفاوت .

إِلَیْکَ . أَللَّهُمَّ وَقَدْ ناداکَ بِعَزْمِ الْإِرادَهِ قَلْبی فَاسْتَبْقِنی نِعْمَتَکَ و بدین وسیله برای رسیدن به سوی تو حرکت می کند. بار الها ؛ قلب من، با تصمیم قطعی خود تو را ندا می دهد؛ پس، نعمتت را بِفَهْمِ حُجَّتِکَ لِسانی وَما تَیَسَّرَ لی مِنْ إِرادَتِکَ . أَللَّهُمَّ فَلا برایم به سبب فهمیدن حجّتت پایدار کن ، و هر چه ممکن است با اراده خودت برایم فراهم کن . بار الها ؛ اُخْتَزَلَنَّ عَنْکَ وَأَنَا امُّکَ ، وَلا اُحْتَلَجَنَّ عَنْکَ وَأَنَا أَتَحَرَّاکَ . أَللَّهُمَّ من تو را قصد کردم ؛ پس ، مرا از خود جدا مساز ؛

و من در جستجوی تو هستم، پس مگذار از تو بریده شوم. خدایا ؛ وَأَیِّدْنا بِما نَسْتَخْرِجُ بِهِ فاقَهَ الدُّنْیا مِنْ قُلُوبِنا ، وَتَنْعَشُنا مِنْ به طوری ما را موفّق گردان که فقر و نیاز دنیوی را از قلب مان بیرون کنیم ؛ و ما را بلند کن از مَصارِعِ هَوانِها ، وَتَهْدِمُ بِهِ عَنَّا ما شُیِّدَ مِنْ بُنْیانِها ، وَتَسْقینا محلّ های سقوط پست و بی ارزش دنیایی ؛ و پایه های محکم علاقه به دنیا در درون ما را ویران ساز ؛ و بِکَأْسِ السَّلْوَهِ عَنْها حَتَّی تُخَلِّصَنا لِعِبادَتِکَ ، وَتُورِثَنا میراثَ به ما جامی از جدایی و رهایی از آن بنوشان تا برای بندگی ات ما را خالص گردانی . و میراث جاودانه أَوْلِیآئِکَ الَّذینَ ضَرَبْتَ لَهُمُ الْمَنازِلَ إِلی قَصْدِکَ ، وَ انَسْتَ دوستان خودت را نصیب مان کن ، همان دوستانی که جایگاه هایی برای رسیدن به خودت برای شان درست کردی ، وَحْشَتَهُمْ حَتَّی وَصَلُوا إِلَیْکَ . أَللَّهُمَّ وَإِنْ کانَ هَوًی مِنْ هَوَی و وحشت شان را تبدیل به اُنس و آرامش نمودی تا در نهایت به وصال تو رسیدند . خدایا ؛ اگر از خواهش ها یا الدُّنْیا أَوْ فِتْنَهٌ مِنْ فِتَنِها عَلِقَ بِقُلُوبِنا حَتَّی قَطَعَنا عَنْکَ أَوْ حَجَبَنا فتنه ها و فریبندگی های دنیایی ، باز هم چیزی به دل مان چسبیده بود تا ما را از تو جدا سازد یا از عَنْ رِضْوانِکَ ، وَقَعَدَ بِنا عَنْ إِجابَتِکَ ، فَاقْطَعِ اللَّهُمَّ کُلَّ حَبْلٍ مِنْ رضوان و خشنودی ات محروم سازد، و از دست یابی به اجابت تو بازمان دارد؛ )خدایا؛( هر رشته علاقه دنیایی را که بخواهد حِبالِها جَذَبَنا عَنْ طاعَتِکَ ، وَأَعْرَضَ بِقُلُوبِنا عَنْ أَدآءِ فَرآئِضِکَ ، ما را از فرمان برداری

تو برگیرد و جذب دنیا کند، یا قلب های ما را از انجام واجبات تو باز داشته و رو گردان کند؛ از بیخ و بن برکن . وَاسْقِنا عَنْ ذلِکَ سَلْوَهً وَصَبْراً یُورِدُنا عَلی عَفْوِکَ ، وَیُقْدِمُنا دعای قنوت حضرت بقیّهاللَّه علیه السلام

و جام رهایی و استقامت در برابر آن را به ما بنوشان که ما را به عفو و بخشش تو برساند ، و ما را وا دارد عَلی مَرْضاتِکَ ، إِنَّکَ وَلِیُّ ذلِکَ . أَللَّهُمَّ وَاجْعَلْنا قآئِمینَ عَلی تا به رضوان و خشنودیت دست یابیم؛ به راستی که اختیار این کارها در دست با کفایت توست . بار الها ؛ ما را چنان کن که أَنْفُسِنا بِأَحْکامِکَ حَتَّی تُسْقِطَ عَنَّا مَؤُونَ الْمَعاصی ، وَاقْمَعِ خود را وادار به انجام دستورات و احکامت کنیم تا رنج و سنگینی گناهان را نیز از ما بیندازد؛ و الْأَهْوآءَ أَنْ تَکُونَ مُساوِرَهً ، وَهَبْ لَنا وَطْءَ اثارِ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ هوس های مان را از این که همواره به ما حمله ور باشند ، سرکوب کن ؛ و پیمودن راه و روش حضرت محمّد و آل او را صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ ، وَاللُّحُوقَ بِهِمْ حَتَّی یَرْفَعَ الدّینُ - که درودت بر او و ایشان باد - و ملحق شدن به آن بزرگواران را بر ما ارزانی بدار ، تا در نهایت، دین، أَعْلامَهُ ابْتِغآءَ الْیَوْمِ الَّذی عِنْدَکَ . أَللَّهُمَّ فَمُنَّ عَلَیْنا بِوَطْءِ اثارِ پرچم هایش را برافرازد ؛ به امید روزی که نزد تو باشد . بار الها ؛ این منّت را بر ما بگذار که آثار و آنچه بجای مانده از سَلَفِنا ، وَاجْعَلْنا خَیْرَ فَرَطٍ لِمَنِ ائْتَمَّ بِنا ، فَإِنَّکَ عَلی ذلِکَ

قَدیرٌ گذشتگان )و پیشوایان(مان را بپماییم؛ و ما را بهترین پیشگامان برای کسانی قرار ده که می خواهند دنباله رومان باشند . به راستی که تو هم توان وَذلِکَ عَلَیْکَ یَسیرٌ ، وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ ، وَصَلَّی اللَّهُ عَلی این کار را داری، و هم انجام آن برایت آسان است؛ و تو، مهربان ترین مهربانان هستی؛ و خداوند، درود مُحَمَّدٍ سَیِّدِنا وَ الِهِ الْأَبْرارِ وَسَلَّمَ . (10)