صحیفه مهدیه صفحه 188

برادر برگزیده ام ، عالم باوفا ، و چراغ راه سالکین و عبادت پیشه گان آقا علی رضا اصفهانی رحمه الله چنین به من گفت : از همین آقای بزرگوار روزی درباره دیدارش

با حضرت حجّت عجّل اللَّه تعالی فرجه سئوال کردم - و اعتقاد داشتم که او هم مانند استادش سیّد بحرالعلوم خدمت امام زمان ارواحنا فداه شرفیاب شده است - ایشان همین جریان را حرف به حرف برایم تعریف کرد والحمد للَّه أوّلاً وآخراً .(28)

5دعای ندبه

علّامه مجلسی رحمه الله در کتاب »زاد المعاد« با سند معتبر از امام صادق علیه السلام روایت می کند : خواندن دعای ندبه در اعیاد چهارگانه یعنی روز جمعه ، عید فطر ، عید قربان و عید غدیر مستحبّ است .(29)

علّامه مجلسی رحمه الله در »مزار بحار« از سیّد بن طاووس رحمه الله از بعضی از اصحاب امامیّه نقل نموده است : محمّد بن علیّ بن ابی قرّه گفت : من دعای ندبه را از کتاب »محمّد بن حسین بن سفیان بزوفری« نقل کرده ام و افزوده است که : آن ، دعای امام زمان صلوات اللَّه علیه است که خواندنش در اعیاد چهارگانه مستحبّ است .

و نیز ، این دعا را عالم بزرگوار محدّث نوری رحمه الله در »تحیّه الزائر« از »مصباح الزائر« سیّد بن طاووس رحمه الله و »مزار« محمّد بن مشهدی با همان سند روایت نموده است . و همچنین از کتاب »مزار قدیم« هم نقل کرده و اضافه نموده است که خواندن آن در شب جمعه مستحبّ است همان گونه که در اعیاد اربعه استحباب دارد .(30) و دعا این است :

اَلْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ ، وَصَلَّی اللَّهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ حمد و سپاس سزاوار پروردگار عالمیان است و درود خدا بر سیّد و سرور ما )حضرت( محمّد ، پیامبر خدا وَ الِهِ وَسَلَّمَ تَسْلیماً . أَللَّهُمَّ لَکَ

الْحَمْدُ عَلی ما جَری بِهِ قَضآؤُکَ و بر آل او سلام و تحیّتی کامل . بار پروردگارا ؛ سپاس از آن توست در مورد آن چه که از قضا و قَدَرت فی أَوْلِیآئِکَ ، اَلَّذینَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِکَ وَدینِکَ ، إِذِ اخْتَرْتَ در مورد دوستانت، جاری گشت؛ آن هایی که وجودشان را برای حضرتت و برای دینت خالص گردانیدی ؛ زیرا که برگزیدی لَهُمْ جَزیلَ ما عِنْدَکَ ، مِنَ النَّعیمِ الْمُقیمِ ، اَلَّذی لا زَوالَ لَهُ وَلَا برای آن ها چیزهای باارزشی که نزد تو است ؛ از نعمت های پایدار که نابودی و زوال برای آن ها اضْمِحْلالَ، بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیْهِمُ الزُّهْدَ فی دَرَجاتِ هذِهِ الدُّنْیَا نیست . البتّه پس از آن که زهد ورزیدن و بی رغبتی را در مورد این دنیای الدَّنِیَّهِ ، وَزُخْرُفِها وَزِبْرِجِها ، فَشَرَطُوا لَکَ ذلِکَ ، وَعَلِمْتَ مِنْهُمُ پست و زر و زیور آن با آن ها شرط نمودی ؛ آنان نیز متعهّد شدند و تو نیز الْوَفآءَ بِهِ . فَقَبِلْتَهُمْ وَقَرَّبْتَهُمْ ، وَقَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّکْرَ الْعَلِیَّ ، وَالثَّنآءَ وفاداری ایشان را دانستی . پس آنان را قبول کردی و به درگاه خویش نزدیک شان ساختی و نامی بلند و ستایشی الْجَلِیَّ، وَأَهْبَطْتَ عَلَیْهِمْ مَلآئِکَتَکَ، وَکَرَّمْتَهُمْ بِوَحْیِکَ ، وَرَفَدْتَهُمْ ارجمند به آنها دادی . و فرشتگانت را بر آنان فرو فرستادی و آن ها را با وحی خود گرامی داشتی و از علم خود بهره مند ساختی بِعِلْمِکَ ، وَجَعَلْتَهُمُ الذَّریعَهَ إِلَیْکَ ، وَالْوَسیلَهَ إِلی رِضْوانِکَ . و آنان را وسیله به سوی درگاهت ساختی و واسطه ای برای جلب رضایت و خشنودیت قرار دادی . فَبَعْضٌ أَسْکَنْتَهُ جَنَّتَکَ، إِلی أَنْ أَخْرَجْتَهُ مِنْها ، وَبَعْضٌ حَمَلْتَهُ فی پس

بعضی از آن ها را در بهشت خود جای دادی تا زمانی که او را از آن بیرون آوردی ، و برخی دیگر را در فُلْکِکَ وَنَجَّیْتَهُ وَمَنْ امَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَکَهِ بِرَحْمَتِکَ ، وَبَعْضُ نِ کشتی ات سوار نمودی و با رحمت خود او و مؤمنین همراهش را از هلاکت رهایی بخشیدی . اتَّخَذْتَهُ لِنَفْسِکَ خَلیلاً ، وَسَأَلَکَ لِسانَ صِدْقٍ فِی الْاخِرینَ و بعضی دیگر را برای خودت دوست قرار دادی و هنگامی که از تو لسان صدق و خوش نامی بین دیگران را درخواست کرد ، فَأَجَبْتَهُ ، وَجَعَلْتَ ذلِکَ عَلِیّاً ، وَبَعْضٌ کَلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَهٍ تَکْلیماً ، اجابتش نمودی و او را بلند آوازه قرار دادی، و با بعضی دیگر از طریق درخت هم کلام شدی وَجَعَلْتَ لَهُ مِنْ أَخیهِ رِدْءاً وَوَزیراً ، وَبَعْضٌ أَوْلَدْتَهُ مِنْ غَیْرِ و برادرش را وزیر و یاورش قرار دادی . و برخی دیگر را بدون پدر به وجود آوردی أَبٍ وَاتَیْتَهُ الْبَیِّناتِ ، وَأَیَّدْتَهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ . وَکُلٌّ شَرَعْتَ لَهُ و به او معجزات و دلایل آشکار عنایت نمودی و با روح القدس تأییدش کردی . و برای هر کدام )از پیامبران( شریعتی را عنایت شَریعَهً ، وَنَهَجْتَ لَهُ مِنْهاجاً ، وَتَخَیَّرْتَ لَهُ أَوْصِیآءَ مُسْتَحْفِظاً کردی و طریقه و راه روشنی معیّن فرمودی و برای هر یک جانشینانی برگزیدی تا یکی پس از دیگری حافظ بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ ، مِنْ مُدَّهٍ إِلی مُدَّهٍ ، إِقامَهً لِدینِکَ ، وَحُجَّهً عَلی شریعت باشد ؛ در زمان های معیّن برای برپا داشتن دین تو و حجّت بودن بر عِبادِکَ ، وَلِئَلّا یَزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِ ، وَیَغْلِبَ الْباطِلُ عَلی أَهْلِهِ، بندگان تو تا این که حق از

مدار خود زایل نگردد و باطل بر اهل آن زمان چیره نشود . وَلایَقُولَ أَحَدٌ لَوْلا أَرْسَلْتَ إِلَیْنا رَسُولاً مُنْذِراً، وَأَقَمْتَ لَنا عَلَماً و تا این که کسی نگوید: )خدایا؛( اگر به سوی ما رسولی می فرستادی تا ما را بیم دهد هادِیاً ، فَنَتَّبِعَ ایاتِکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَنَخْزی . إِلی أَنِ انْتَهَیْتَ و برای ما رهبری هدایت کننده می گماشتی ما پیش از خذلان و رسوایی مان ، از آیاتت پیروی می کردیم . تا این که بِالْأَمْرِ إِلی حَبیبِکَ وَنَجیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ فَکانَ امر رسالت به حبیبت و رسول برگزیده ات ، محمّد - که درود خدا بر او و آل او باد - منتهی گردید ؛ پس او کَمَا انْتَجَبْتَهُ سَیِّدَ مَنْ خَلَقْتَهُ ، وَصَفْوَهَ مَنِ اصْطَفَیْتَهُ ، وَأَفْضَلَ مَنِ همچنان که او را انتخاب کردی ، سرورِ بندگانت و زبده زبدگانت و برتر از همه برگزیدگانت اجْتَبَیْتَهُ ، وَأَکْرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ ، قَدَّمْتَهُ عَلی أَنْبِیآئِکَ ، وَبَعَثْتَهُ إِلَی و گرامی تر از همه معتمدان تو بود . او را بر تمام پیامبرانت مقدّم داشتی و بر الثَّقَلَیْنِ مِنْ عِبادِکَ ، وَأَوْطَأْتَهُ مَشارِقَکَ وَمَغارِبَکَ ، وَسَخَّرْتَ لَهُ جنّ و انس از بندگانت مبعوثش نمودی و شرق و غرب را زیرپای او و فرمان او قرار دادی و الْبُراقَ ، وَعَرَجْتَ بِهِ (31) إِلی سَمآئِکَ ، وَأَوْدَعْتَهُ عِلْمَ ما کانَ وَما بُراق را برایش مسخّر کردی و او را به آسمانت بالا بردی و دانش آنچه بوده و خواهد یَکُونُ، إِلَی انْقِضآءِ خَلْقِکَ، ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ ، وَحَفَفْتَهُ بِجَبْرَئیلَ بود را تا سرانجام خلقت، به او سپردی. سپس با ترسی که از او