صحیفه مهدیه صفحه 214

دعای ایّام ماه رجب

که از ناحیه مقدّسه امام زمان ارواحنا فداه صادر شده است

ابن عیّاش می گوید : از اموری که از ناحیه مقدّسه امام عصر ارواحنا فداه به دست شیخ ابو جعفر محمّد بن عثمان بن سعید رسیده ، دعایی است که در هر روز از ماه رجب خوانده می شود :

أَللَّهُمَّ إِنّی أَسْأَلُکَ بِمَعانی جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاهُ أَمْرِکَ ، پروردگارا ؛ از تو درخواست می کنم به معانی تمام آنچه را که اولیاء امورت ، تو را به آن می خوانند ؛ اَلْمَأْمُونُونَ عَلی سِرِّکَ ، اَلْمُسْتَبْشِرُونَ بِأَمْرِکَ ، اَلْواصِفُونَ آنان که بر سرّ تو امین و به امر تو خشنود و مفتخرند ، آن ها که لِقُدْرَتِکَ، اَلْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ، أَسْأَلُکَ بِما نَطَقَ فیهِمْ مِنْ مَشِیَّتِکَ، قدرت تو را توصیف و عظمت تو را نشان می دهند ؛ درخواست می کنم به آنچه مشیّت تو

درباره آن ها ناطق است ، فَجَعَلْتَهُمْ مَعادِنَ لِکَلِماتِکَ، وَأَرْکاناً لِتَوْحِیدِکَ وَ ایاتِکَ وَمَقاماتِکَ پس آن ها را معدن کلماتت ، و ارکان توحید خود ساختی و نشانه ها و مقامات خویشتن قرارشان دادی ؛ الَّتی لاتَعْطیلَ لَها فی کُلِّ مَکانٍ یَعْرِفُکَ بِها مَنْ عَرَفَکَ ، لا فَرْقَ نشانه ها و مقاماتی که تعطیلی برای آن ها در هیچ مکانی نیست ، هر که تو را شناخت به آن آیات و نشانه ها شناخته است ؛ 1 . مصباح المتهجّد : 772 ، المصباح : 640 ، و مانند همین روایت در کامل الزیارات : 325 آمده است .

بَیْنَکَ وَبَیْنَها إِلّا أَنَّهُمْ عِبادُکَ وَخَلْقُکَ، فَتْقُها وَرَتْقُها بِیَدِکَ، بَدْؤُها میان تو و آنان تفاوتی نیست جز آن که آن ها بندگان تو و آفریده تو هستند . باز و بسته شدن امور آن ها در دست تو است ، ابتدا مِنْکَ وَعَوْدُها إِلَیْکَ ، أَعْضادٌ وَأَشْهادٌ وَمُناهٌ وَأَذْوادٌ وَحَفَظَهٌ و انتهای آن ها از تو و برگشت ایشان به سوی توست . )آنان( پشتیبان و یاور تو و گواهان )بر خلق( و حامیان و مدافعان و نگهبانان وَرُوَّادٌ ، فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمآءَکَ وَأَرْضَکَ حَتَّی ظَهَرَ أَنْ لا إِلهَ إِلّا و پیشوایان تو هستند . پس از وجود ایشان آسمان و زمینت را پر کردی تا آشکار شود که : معبودی جز أَنْتَ ، فَبِذلِکَ أَسْأَلُکَ وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ ، وَبِمَقاماتِکَ تو نیست . پس به واسطه آن و به جایگاه والای عزّت از مهربانی تو ، و به واسطه مقامات وَعَلاماتِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ ، وَأَنْ تَزیدَنی إیماناً و نشانه هایت از تو درخواست می کنم که بر محمّد و آل او درود فرستی

، و ایمان وَتَثْبیتاً ، یا باطِناً فی ظُهُورِهِ وَظاهِراً فی بُطُونِهِ وَمَکْنُونِهِ ، یا و استواری مرا فزونی بخشی ؛ ای نهانی که در عین پنهان بودن آشکاری، و ای آشکاری که در عین آشکار بودن پنهانی ؛ ای مُفَرِّقاً بَیْنَ النُّورِ وَالدَّیْجُورِ ، یا مَوْصُوفاً بِغَیْرِ کُنْهٍ ، وَمَعْرُوفاً جداکننده میان نور و تاریکی ؛ ای آن که وصف شده ای ولی نه با کنه ذاتت؛ و ای آن که شناخته شده ای امّا بِغَیْرِ شِبْهٍ ، حادَّ کُلِّ مَحْدُودٍ ، وَشاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ ، وَمُوجِدَ کُلِّ نه به وسیله تشبیه و همانند ؛ ای تعیین کننده حدّ و اندازه هر محدود؛ و ای گواه هر مشهود؛ و ای ایجاد کننده هر مَوْجُودٍ، وَمُحْصِیَ کُلِّ مَعْدُودٍ، وَفاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ، لَیْسَ دُونَکَ مِنْ موجود؛ و ای شمارشگر هر شمرده شده؛ و ای نابود کننده هر نابود شده ؛ جز تو مَعْبُودٍ أَهْلَ الْکِبْرِیآءِ وَالْجُودِ ، یا مَنْ لایُکَیَّفُ بِکَیْفٍ ، وَلایُؤَیَّنُ معبودی نیست؛ و تو اهل کبریا و بزرگواری و بخشش هستی . ای خدایی که به چگونگی و کیفیّت توصیف نگردد ، و از بِأَیْنٍ ، یا مُحْتَجِباً عَنْ کُلِّ عَیْنٍ ، یا دَیْمُومُ یا قَیُّومُ ، وَعالِمَ کُلِّ جا و مکان او پرسش نشود ؛ ای آن که از چشم ها پنهانی؛ ای وجود دایم، ای پاینده، ای دانای هر مَعْلُومٍ ، صَلِّ عَلی عِبادِکَ الْمُنْتَجَبینَ ، وَبَشَرِکَ الْمُحْتَجِبینَ ، معلوم ، درود فرست بر بندگان برگزیده ات ؛ و انسان های پرده دارت؛ وَمَلآئِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ ، وَالْبُهْمِ الصَّافّینَ الْحافّینَ ، وَبارِکْ لَنا فی و بر فرشتگان مقرّبت ؛ و آن خاموشان به صف ایستاده و احاطه کنندگان .

و این شَهْرِنا هذَا الْمُرَجَّبِ الْمُکَرَّمِ، وَما بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ، وَأَسْبِغْ ماه گرامی رجب و نیز ماه های حرام بعد از آن را بر ما مبارک گردان ؛ عَلَیْنا فیهِ النِّعَمَ ، وَأَجْزِلْ لَنا فیهِ الْقِسَمَ ، وَأَبْرِرْ لَنا فیهِ الْقَسَمَ ، و در آن ، نعمت هایت را بر ما فرو ریز ، و بهره های ما را در این ماه بسیار گردان، و سوگند ما را در آن صادق قرار بده ، بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذی وَضَعْتَهُ عَلَی النَّهارِ به خاطر بزرگ ترین، بزرگ ترین، باشکوه ترین و گرامی ترین نامت ؛ نامی که چون بر روز نهادی فَأَضآءَ ، وَعَلَی اللَّیْلِ فَأَظْلَمَ ، وَاغْفِرْ لَنا ما تَعْلَمُ مِنَّا وَما لانَعْلَمُ ، روشن شد و وقتی بر شب قرار دادی ، تاریک گشت . خداوندا ؛ آنچه از گناهان ما را که تو می دانی و ما نمی دانیم بر ما ببخش؛ وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَیْرَ الْعِصَمِ ، وَاکْفِنا کَوافِیَ قَدَرِکَ ، وَامْنُنْ و ما را به بهترین وجه از گناهان نگهداری و حفظ فرما؛ و ما را با تقدیر کفایت کننده خود بسنده باش؛ عَلَیْنا بِحُسْنِ نَظَرِکَ ، وَلاتَکِلْنا إِلی غَیْرِکَ ، وَلاتَمْنَعْنا مِنْ خَیْرِکَ ، و با نگاه نیکویت بر ما منّت بگذار . و به غیر خودت وامگذار، و از خیر و خوبیت محروم مان مفرما ؛ وَبارِکْ لَنا فیما کَتَبْتَهُ لَنا مِنْ أَعْمارِنا، وَأَصْلِحْ لَنا خبیئَهَ أَسْرارِنا، و به عمری که برای ما مقرّر داشته ای برکت عنایت کن، و درون و باطن مان را اصلاح فرما، وَأَعْطِنا مِنْکَ الْأَمانَ، وَاسْتَعْمِلْنا بِحُسْنِ الْإیمانِ، وَبَلِّغْنا شَهْرَ و برای ما از سوی خود امان بده، و ما را با ایمان

نیکو و کردار نیک بکار گیر، و ما را به ماه الصِّیامِ ، وَما بَعْدَهُ مِنَ الْأَیَّامِ وَالْأَعْوامِ ، یا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ .(4) مبارک رمضان و روزها و سال های پس از آن ، برسان ؛ ای دارای شکوه و بزرگواری .

دعای دیگر در ایّام ماه رجب ...