صحیفه مهدیه صفحه 330

دعایی که در مورد استخاره از ناحیه مقدّسه رسیده است و آخرین توقیعی می باشد که در زمان غیبت صغری صادر شده است .

محمّد بن علی بن محمّد در کتاب جامعش چنین می نگارد : »استخاره اسماء« که علما بدان عمل می کنند و در نماز حاجت و دیگر نمازها خوانده می شود، و ابوُدلف محمّد بن مظفّر رحمه الله آن را آخرین توقیع امام عصر ارواحنا فداه در غیبت صغری می داند ، بدین شرح است :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

أَللَّهُمَّ إِنّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذی عَزَمْتَ بِهِ عَلَی السَّماواتِ بار الها ؛ از تو درخواست می کنم به آن نامت که با آن اراده کردی نسبت به آسمان ها وَالْأَرْضِ، فَقُلْتَ لَهُما »إِئْتِیا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً قالَتا أَتَیْنا طآئِعینَ«(15)، و زمین ، پس به آن دو فرمودی : »از در اطاعت یا از روی ناخرسندی، بیایید؛ آن دو گفتند: از سر اطاعت در خواهیم آمد« وَبِاسْمِکَ الَّذی عَزَمْتَ بِهِ عَلی عَصا مُوسی ، » فَإِذا هِیَ تَلْقَفُ و

به آن نامت که نسبت به عصای موسی اراده کردی ، »پس، ناگهان آن چه را که افکنده بودند ما یَأْفِکُونَ «(16) . وَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذی صَرَفْتَ بِهِ قُلُوبَ السَّحَرَهِ بلعید« . و از تو درخواست می کنم به آن نامت که با آن ، دل های جادوگران را إِلَیْکَ، حَتَّی »قالُوا امَنَّا بِرَبِّ الْعالَمینَ × رَبِّ مُوسی وَهارُونَ«(17)، به سوی خویش برگرداندی تا آن که »گفتند: به پروردگار جهان؛ پروردگار موسی و - برادرش - هارون؛ ایمان آوردیم« 1 . سوره فصّلت ، آیه 2 . 11 . سوره اعراف ، آیه 117 .

3 . سوره اعراف ، آیه 121 و 122 .

أَنْتَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ ، وَأَسْأَلُکَ بِالْقُدْرَهِ الَّتی تُبْلی بِها کُلَّ پروردگار جهانیان ، تویی ای خداوند؛ و از تو درخواست می کنم به آن نیرویی که هر تازه ای را با آن کهنه می کنی ، جَدیدٍ ، وَتُجَدِّدُ بِها کُلَّ بالٍ . وَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ کُلِّ حَقٍّ هُوَ لَکَ ، و چیزهای قدیمی و کهنه را با آن نو می سازی . و از تو درخواست می کنم به حقّ تمام حقوقی که برای تو است وَبِکُلِّ حَقٍّ جَعَلْتَهُ عَلَیْکَ ، إِنْ کانَ هذَا الْأَمْرُ خَیْراً لی فی دینی و به واسطه هر حقّی که بر عهده خود قرار دادی، که اگر کاری که در نظرم است برایم خیر و خوبی، وَدُنْیایَ وَ اخِرَتی ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ ، وَتُسَلِّمَ از نظر دین و دنیا و آخرت دارد، بر محمّد و آل محمّد درود بفرستی، و سلامی شایسته عَلَیْهِمْ تَسْلیماً ، وَتُهَیِّئَهُ لی ، وَتُسَهِّلَهُ عَلَیَّ ، وَتُلَطِّفَ لی فیهِ بر ایشان نثار کنی؛

و کار مورد نظرم را برای من آماده و راحت و آسان گردانی، و در مورد این کار به من لطف کنی و آن را نرم و هموار گردانی ، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ . وَإِنْ کانَ شَرّاً لی فی دینی وَدُنیایَ به واسطه رحمتت، ای مهربان ترین مهربانان؛ از سویی، اگر بدی و ناهنجاری دینی، دنیایی وَ اخِرَتی ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ ، وَتُسَلِّمَ عَلَیْهِمْ و آخرتی برایم دارد نیز بر محمّد و آل محمّد درود و سلامت را نثار کنی، تَسْلیماً ، وَأَنْ تَصْرِفَهُ عَنّی بِما شِئْتَ ، وَکَیْفَ شِئْتَ ، )وَحَیْثُ و هر گونه که می خواهی و به هر وسیله که می خواهی )و هر مکان و زمان که می خواهی( آن را از من دور کنی، شِئْتَ( ، وَتُرْضِیَنی بِقَضآئِکَ ، وَتُبارِکَ لی فی قَدَرِکَ ، حَتَّی لا و مرا به حکم و فرمانت و آنچه انجام می دهی خشنود و راضی گردانی و در تقدیرت برایم برکت قرار دهی؛ به گونه ای که اُحِبَّ تَعْجیلَ شَیْ ءٍ أَخَّرْتَهُ ، وَلاتَأْخیرَ شَیْ ءٍ عَجَّلْتَهُ ، فَإِنَّهُ لا حَوْلَ شتاب در آن چه به تأخیر افکندی، و تأخیر در آن چه زود قرار دادی را نخواهم و دوست نداشته باشم. زیرا هیچ نیرو وَلا قُوَّهَ إِلّا بِکَ ، یا عَلِیُّ یا عَظیمُ ، یا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ .(18) و جنبشی جز از ناحیه تو نیست؛ ای بلند مرتبه؛ ای بزرگ؛ ای صاحب بزرگی و بزرگواری .

نکته حایز اهمیّت !