صحیفه مهدیه صفحه 354

آیا می دانید امیرالمؤمنین علیه السلام پس از نمازهای واجب چه

می گفت ؟

گفتیم : چه می گفت ؟ فرمود : می گفت :

أَللَّهُمَّ إِلَیْکَ رُفِعَتِ الْأَصْواتُ ، ] وَدُعِیَتِ الدَّعَواتُ [ ، وَلَکَ عَنَتِ بار الها ؛ صداها، تنها به سوی تو بالا برده می شود ]و دعاها خوانده می شود[ و روی ها تنها الْوُجُوهُ ، وَلَکَ خَضَعَتِ الرِّقابُ ، وَإِلَیْکَ التَّحاکُمُ فِی الْأَعْمالِ ، یا برای تو خوار و فروتن شد، و گردن ها تنها در برابر تو خمیده می شوند، و حکومت و داوری در کارها تنها به سوی تو است . ای خَیْرَ مَسْؤُولٍ وَخَیْرَ مَنْ أَعْطی ، یا صادِقُ یا بارِئُ ، یا مَنْ بهترین درخواست شونده و بهترین کسی که چیزی عطا می کند؛ ای راستگو؛ ای ایجاد کننده؛ ای کسی که لایُخْلِفُ الْمیعادَ ، یا مَنْ أَمَرَ بِالدُّعآءِ وَتَکَفَّلَ بِالْإِجابَهِ . یا مَنْ برخلاف وعده عمل نمی کند؛ ای کسی که دستور به دعا کردن داد، و خودش نیز برآوردن دعا را به عهده گرفت ؛ ای کسی که قالَ » اُدْعُونی أَسْتَجِبْ لَکُمْ «(13) ، یا مَنْ قالَ » وَإِذا سَأَلَکَ عِبادی گفت: »مرا بخوانید؛ پاسخ مثبت به شما می دهم« ، ای کسی که فرمود: »و هنگامی که بندگانم عَنّی فَإِنّی قَریبٌ اُجیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیَسْتَجیبُوا لی در مورد من از تو پرسیدند )بگو:( همانا من نزدیک هستم، دعای دعا کننده را هنگامی که مرا بخواند پاسخ می دهم؛ پس، از من وَلْیُؤْمِنُوا بی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ «(14) ، یا مَنْ قالَ » یا عِبادِیَ الَّذینَ درخواست اجابت کنند، و به من ایمان آورند؛ شاید به راه نیک و درست درآیند« . ای کسی که گفت : »ای بندگان من که أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ

اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ در مورد خویشتن زیاده روی کردند؛ از رحمت الهی نومید مشوید؛ )زیرا( واقعیّت آن است که خداوند، الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ «(16). (15)

تمام گناهان را می بخشد ؛ همانا ، او بخشنده مهربان است« .

در »بحار الأنوار« آمده است ) که ادامه این دعا چنین است ( :

لَبَّیْکَ وَسَعْدَیْکَ، ها أَنَا ذا بَیْنَ یَدَیْکَ، اَلْمُسْرِفُ عَلی نَفْسی، وَأَنْتَ خدایا ؛ دعوتت را شنیدم و پاسخ می گویم این منم که در پیش رویت هستم؛ همان که در مورد خویشتن زیاده روی کرده است؛ در الْقآئِلُ »لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً« .(17) حالی که تو می فرمایی : »از رحمت الهی نومید مشوید؛ )زیرا( واقعیّت آن است که خداوند، تمام گناهان را می بخشد«.

6دعای حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در سجده شکر به نقل از حضرت بقیّه اللَّه ارواحنا فداه

)در ادامه روایت پیشین آمده است :( آن گاه - پس از این دعا - به سمت راست و چپ نگریست و فرمود :