صحیفه مهدیه صفحه 372

ابو عمرو محمّد بن سعید به من خبر داد ، و او از محمّد بن اسلم و او از محمّد بن سنان و ایشان از مفضّل بن عمر جعفی ، و آن بزرگوار از امام صادق علیه

السلام روایت کرد .

البتّه در این روایت چنین آمده است که مستحبّ است این دعا در ساعت پایانی روز جمعه خوانده شود .

شیخ طوسی رحمه الله نیز در هنگام بازگو کردن این دعا فرموده است : دعای سمات ، از جناب عَمری ) محمّد بن عثمان ( رحمه الله روایت شده است ، و مستحبّ است در ساعت پایانی روز جمعه خوانده شود .

اکنون متن دعا را طبق روایت کفعمی رحمه الله می آوریم :

أَللَّهُمَّ إِنّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الْأَعْظَمِ ، اَلْأَعَزِّ الأَجَلِّ الْأَکْرَمِ ، بارالها؛ به واسطه آن نام بزرگ و بزرگ ترت از تو درخواست می کنم؛ همان نامی که عزت مندتر و شکوهمندتر و گرامی است ؛ اَلَّذی إِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَغالِقِ أَبْوابِ السَّمآءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَهِ همان اسمی که هر گاه بر قفل های درهای آسمان به آن اسم خوانده شوی اثر می کند و با رحمت تو درهای آسمان انْفَتَحَتْ ، وَ إِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَضآئِقِ أَبْوابِ الْأَرْضِ لِلْفَرَجِ باز می شود؛ همان نامی که اگر بر گرفتگی های درهای زمین برای گشایش به آن اسم خوانده شوی ، اثر می کند 1 . بحار الأنوار : 402/95 ، به نقل از مهج الدعوات : 153 .

بِالرَّحْمَهِ انْفَرَجَتْ ، وَإِذَا دُعیتَ بِهِ عَلَی الْعُسْرِ لِلْیُسْرِ تَیَسَّرَ 1 ، و گشایش ایجاد می شود؛ و اگر برای آسان شدن سختی ها بدان خوانده شوی، راحتی و آسانی دست می دهد 1 . این فقره از دعا در کتاب های ادعیه چنین آمده است : »وإذا دعیت به علی العسر للیسر تیسّرت« به صورت تأنیث ولی صحیح »تیسّر« می باشد .

علّامه بزرگوار شیخ علی اکبر نهاوندی رحمه الله در کتاب »العبقریّ الحسان« می گوید : خطیب پرهیزکار

حاج میرزا حسن نجل امین الواعظین اردبیلی برای من تعریف کرد و گفت : در سال هزار و سیصد و چهل و سه مشاهد مقدّسه عراق را زیارت کردم ، تنها آرزوی من و مهم ترین حاجتم در این مشاهد مقدّسه ، تشرّف به خدمت حضرت ولیّ عصر عجّل اللَّه تعالی فرجه بود .

در کاظمین )علیهما السلام( مشرّف بودم و طبق برنامه ای که داشتم روزهای جمعه غسل می کردم و وارد حرم مطهّر می شدم و بعد از اداء نماز ظهر و عصر اعمال و مستحبّات وارده روز جمعه را انجام می دادم و تا وقت نماز مغرب و عشاء در حرم می ماندم ، سپس از حرم مطهّر بیرون می آمدم .