شرح زیارت جامعه کبیره صفحه 2

پیشگفتار

بسم اللّه الرحمن الرحیم

فلسفه ی خلقت و آفرینش، معرفت است(1) که اگر شناخت صحیح برای کسی حاصل شود عبودیت و کمالات دیگر در سایه ی آن جاری می گردد. «من عرف ربّه فقد توحّد (2) ؛هر که پروردگارش را بشناسد یکتا پرست شود.» حقیقت توحید با معرفه اللّه حاصل خواهد شد و محبت و ایثار نیز زاییده شناخت است: «و دلیل الحبّ ایثار المحبوب علی ما سواه (3) ؛علامت محب خدا مقدم داشتن محبوب بر هرچه جز اوست.» محبت، خوف و خشیت نیز از آن چشم سار ساری است: اخوفکم اعرفکم (4) ؛ترسنده ترین شما، خداشناس ترین شما است.» و «إِنَّما یَخْشَی اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ (5) ؛در میان بندگان خدا تنها عالمان از او می ترسند.» و حدیث زیبای نبوی «من عرف اللّه و عظّمه منع فاه من الکلام و بطنه من الطّعام و عنّی نفسه بالصّیام و القیام (6) ؛هرکه خدا را بشناسد و او را

1- (1) - تفسیر صافی، ج 5، ص 75.
2- (2) - غرر الحکم، فصل هشتم، کلمۀ 13.
3- (3) - بحار الانوار، ج 67، ص 22.
4- (4) - غرر الحکم، ص 174.
5- (5) - سورۀ فاطر، آیه ی 27.
6- (6) - کافی، ج 2، ص 237.