کلیات مفاتیح نوین صفحه 338

1- [376]بحارالانوار، جلد 97، صفحه 443، حدیث 22 و مزار کبیر، صفحه 140 و مصباح الزائر، صفحه 105.

2- [377]بحارالانوار، جلد 97، صفحه 445.

3- [378]همان مدرک، صفحه 444 و مزار کبیر، صفحه 141.

شریف مناسب است و از بعضی از کتب نقل شده که شایسته است زیارت آن حضرت در این محل با خواندن «

سَلَامُ اللَّهِ الکامِلُ التَّامُّ ...»(1)

که در بخش زیارت امام زمان تحت عنوان «استغاثه به امام زمان» خواهد آمد، (صفحه 518).

اعمال مسجد «زید»:

در بعضی از روایات از علی بن ابراهیم از پدرش این چنین آمده است: او (حضرت خضر علیه السلام) پس از خروج از مسجد سهله وارد مسجد کوچکی (نزدیک مسجد سهله) شد و با سکینه و وقار دو رکعت نماز در آن بجای آورد و سپس دو دستش را گشود و عرضه داشت:

الهی قَدْ مَدَّ الَیْکَ الْخاطِئُ الْمُذْنِبُ یَدَیْهِ بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِکَ، الهی قَدْ جَلَسَ

خدایا خطاکار گناهکار به واسطه حسن ظنّش به تو، دستانش را به درگاهت بلند کرده، خدایا بنده

الْمُسیی ءُ بَیْنَ یَدَیْکَ، مُقِرّاً لَکَ بِسُوءِ عَمَلِهِ، وَراجِیاً مِنْکَ الصَّفْحَ عَنْ

بدکار در مقابلت نشسته، درحالی که به بدی کردارش اقرار داشته و از تو امید بخشش خطاهایش

زَلَلِهِ، الهی قَدْ رَفَعَ الَیْکَ الظَّالِمُ کَفَّیْهِ، راجِیاً لِما لَدَیْکَ، فَلا تُخَیِّبْهُ

را دارد، خدایا بنده ای که به خود ظلم کرده دستهایش را به درگاهت بلند کرده در حالی که به آنچه نزد توست امیدوار است، پس

بِرَحْمَتِکَ مِنْ فَضْلِکَ، الهی قَدْ جَثَا الْعآئِدُ الَی الْمَعاصی بَیْنَ یَدَیْکَ،

به رحمتت او را از فضل و احسانت ناامید مکن، خدایا بازگشت کننده به گناهان در مقابلت زانو زده

خآئِفاً مِنْ یَوْمٍ تَجْثُو فیهِ الْخَلائِقُ بَیْنَ یَدَیْکَ، الهی جآءَکَ الْعَبْدُ الْخاطِئُ

درحالی که از روز زانو زدن مخلوقات در برابرت ترسان است، خدایا بنده خطاکار،

فَزِعاً مُشْفِقاً، وَرَفَعَ الَیْکَ طَرْفَهُ حَذِراً راجِیاً، وَفاضَتْ عَبْرَتُهُ مُسْتَغْفِراً

هراسان و نگران به سویت آمده و درحال پرهیز و امید، نگاهش را به سوی تو دوخته است، و توبه کنان و پشیمان اشکش

نادِماً، وَ عِزَّتِکَ وَ جَلالِکَ ما ارَدْتُ بِمَعْصِیَتی مُخالَفَتَکَ، وَما عَصَیْتُکَ اذْ

جاری است، به عزّت و جلالت سوگند با گناهم قصد مخالفت تو را نداشته ام، و نافرمانیم

عَصَیْتُکَ وَ ا نَا بِکَ جاهِلٌ، وَلا لِعُقُوبَتِکَ مُتَعَرِّضٌ، وَ لا لِنَظَرِکَ مُسْتَخِفٌّ،

نه به خاطر جهلم به ذات تو و نه به جهت اعتراض به کیفر تو و نه سبک شمردن رأی و نظر تو است،