کلیات مفاتیح نوین صفحه 59

1- [75]بحارالانوار، جلد 91، صفحه 146.

عَنْ ضَمآئِرِنا، وَاثْبِتِ الْحَقَّ فی سَرآئِرِنا، فَانَّ الشُّکوُکَ وَالظُّنُونَ لَواقِحُ

و درون ما نابود کن، و حق را در باطن و ضمیر ما ثابت گردان، چرا که تردیدها و گمانها منشأ

الْفِتَنِ، وَمُکَدِّرَهٌ لِصَفْوِ الْمَنایِحِ وَالْمِنَنِ، اللَّهُمَّ احْمِلْنا فی سُفُنِ نَجاتِکَ،

فتنه ها و تیره کننده بخشش ها و نیکی های پاکند، خدایا ما را به کشتی نجاتت درآور

وَمَتِّعْنا بِلَذیذِ مُناجاتِکَ، وَ اوْرِدْنا حِیاضَ حُبِّکَ، وَاذِقْنا حَلاوَهَ وُدِّکَ

و از لذّت مناجاتت بهره مند ساز، و در دریای محبّتت وارد کن، و شیرینی محبّت و نزدیکیت را به

وَقُرْبِکَ، وَاجْعَلْ جِهادَنا فیکَ، و هَمَّنا فی طاعَتِکَ، وَاخْلِصْ نِیَّاتِنا فی

ما بچشان، و کوشش و تلاشمان را در راه خودت و همتمان را در بندگیت قرار ده، و نیّت های ما را در تعامل با خودت

مُعامَلَتِکَ، فَانَّا بِکَ وَلَکَ، وَ لاوَسیلَهَ لَنا الَیْکَ الَّا انْتَ، الهی اجْعَلْنی مِنَ

خالص گردان، چرا که ما با تو و از آنِ توییم، و برای رسیدن به درگاهت وسیله ای جز تو نداریم، ای معبود من، مرا از

الْمُصْطَفَیْنَ الْأَخْیارِ، وَالْحِقْنی بِالصَّالِحینَ الْأَبْرارِ، السَّابِقینَ الیَ

برگزیدگان از نیکان قرار ده، و به شایستگان از نیکوکاران ملحق کن، همانانی که به برترین خصلت ها

الْمَکْرُماتِ، الْمُسارِعینَ الیَ الْخَیْراتِ، الْعامِلینَ لِلْباقِیاتِ الصَّالِحاتِ،

سبقت گیرنده، و به نیکی ها شتابنده و به کارهای نیک ماندگار عمل کننده

السَّاعینَ الی رَفیعِ الدَّرَجاتِ، انَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ، وَبِالْإِجابَهِ

و به سوی بالاترین درجات، تلاش کننده اند، که به یقین تو بر هر کار توانا و به اجابت (خواست بندگان)

جَدیرٌ، بِرَحْمَتِکَ یاارْحَمَ الرَّاحِمینَ.(1)

شایسته ای، به مهربانیت ای مهربان ترین مهربانان.

8- مناجات المریدین

(خداجویان)

راز و نیاز کسانی است که فقط آهنگ او دارند و دلبسته او می باشند؛ جز از آبشخور زلال لطف او سیراب نشوند و جز از مناجات با او لذّت نبرند؛ همه شوقشان به جانب حق، و همه دلدادگیشان به حضرت احدیّت است.