نجوای عشق:مناجاتی با الهام از ادعیه ائمه اطهار صفحه 67

نیایشی بر گرفته از دعای عرفه امام حسین (ع)

خدای من

به شهود جمال و جلالت مشتاقم.

به ربوبیت تو معترفم.

به بازگشتم به سوی تو محتاجم.

به معرفتی به بلندای انعام و اکرامت نیازمندم.

به رنگ رنگِ نعمت‌هایت که فراتر از عدد و رقم است شکرگزارم.

به آنچه که برایم آفریدی، از آن‌ها که می‌دانم و نمی‌دانم سپاسگزارم.

سفره نعمت‌هایت را قبل از آن‌که لباس وجود به تنم کنی پهن کردی. (1)

احسانت شامل حالم شد در نشئه طبیعت بساط زندگیم را گشودی.

چشم به دنیا گشودم چراغ هدایتت را در صدر نعمت‌هایت قرار دادی. (2)

مرا به صنعت زیبای خلقتم و وفور نعمت‌ها، مورد محبت قرار دادی. (3)

آن‌گونه که مصلحتم بود در دوران جنین مرا صورت و سیرت

1- ابْتَدَاْتَنی بِنِعْمَتِکَ قَبْلَ انْ اکُونَ شَیئاً مَذْکُوراً.
2- لکِنَّکَ اخْرَجْتَنی لِلَّذی سَبَقَ لی مِنَ الْهُدَی الَّذی لَهُ یسَّرْتَنی، وَفیهِ انْشَأْتَنی.
3- وَمِنْ قَبْلِ ذلِکَ رَؤُفْتَ بی‌بِجَمیلِ صُنْعِکَ.