نجوای عشق:مناجاتی با الهام از ادعیه ائمه اطهار صفحه 91

نیایشی بر گرفته از دعای ابو حمزه‌

خدای رؤوف

با عذابت ادبم مکن.(1)

با سخطت تدبیر بی‌حیاییم مکن.

با قهرت حساب رسیم نکن.

با مکرت لغزش‌هایم را پاسخ مگو؛(2)

با مکری که مکاران و شیادان و حقه‌بازان را به زمین می‌زنی.

و از اوج اقتدار به خاک می‌افکنی.

و عزت و لذت را به کامشان تلخ می‌کنی.

و دنیاشان را تباه و پایان کارشان را سیاه می‌کنی.

خدایا مرا این‌گونه مگیر.

من کیم؟ چه جایگاهی دارم؟ چه اهمیتی دارم؟ (3)

خدای من، به عزتت قسم آن‌روز که نافرمانیت می‌کردم، قصدم نافرمانی و لجبازی و جبهه‌گیری در برابر عظمت و جلالت نبود. (4)

بنا نداشتم فرمانت را سبک بشمارم. (5)

بنا نداشتم تمرّد امرت کرده باشم.

بنا نداشتم به جنگ تو بیایم.

1- الهی لا تُؤَدِّبْنی بِعُقوُبَتِکَ.
2- وَلا تَمْکُرْ بی فی حیلَتِکَ.
3- وَما ا نَا یا رَبِّ وَما خَطَری.
4- الهی لَمْ اعْصِکَ حینَ عَصَیتُکَ.
5- وَلا بِامْرِکَ مُسْتَخِفٌّ.