نجوای نیاز : ره آوردی بر لحظه های ناب دعا صفحه 34

دورم دار و از روزی ات بسیار بر من عطا کن».(1)

«خدایا! ضعف و ناتوانی من بر تو پوشیده نیست. پس در راه رضای خود نیرویم بخش. در وادی نکویی ها به کارم گمار. نهایت خشنودی ام را در ایمان به خود قرار ده و در آن چه روزی ام می داری، برکت و رحمت جاری کن. لطیفا! به مهربانی ات، مرا در آن چه به تو امید بسته ام، نومید مساز و دلم را از دوستی و مهرمؤمنان لبریز کن».(2)

خدایا! همیشه و همه جا مرا با خود بخواه. از یاری من لحظه ای دست مدار. دورم کن که همیشه با تو باشم، مشتاق وصال تو، در لحظه شماری راز و نیاز با تو و شیفته ذکر نام تو.

عزیزا! مرا در شمار خوبان بخواه و چون آنان لحظه ای مرا از یادت غافل مدار که یاد تو مایه حیات جان است و سرمایه سعادت جاودان.

بر سجاده نماز

بر سجاده نماز

بارالها! مهربانا! خالقا! «فرمودی اَم که در پی روزی روم و در طلب کسب حلال قدم بردارم. چنین کردم که تو فرمودی.»(3) پس آن دم که گاه راز و نیاز با تو شد، دست از طلب دنیایی ام کشیدم و به سوی تو رو کردم. بر سجاده نیازمندی به درگاه تو سر سودم. خیر و نیکی را از تو طلب کردم. «نماز را که

1- 1 . همان، ص 1032، آداب نماز عصر.
2- 2 . همان، ص 1030، آداب نماز ظهر.
3- 1 . همان، ص 1032، آداب نماز ظهر و عصر.