جلوه گاه عرفان: شرح مناجات شعبانیه صفحه 147

1- تفسیر صافی، ج1، ص297.

2- فرقان /71.

بخش پانزدهم

اشاره

«اِلهی لا تَرُدَّ حاجَتی وَلا تُخَیِّبْ طَمَعِی وَ لا تَقْطَعْ مِنْکَ رَجائِی وَ اَمَلِی».

ترجمه

معبودم! حاجت مرا رد مکن وطمع مرا به نومیدی مبدّل منما و امید و آرزوی مرا از خودت قطع مفرما.

واژه ها

لا تُخیّب: نومید مگردان، خیبه: ناامیدی، خسران، محروم شدن. راغب می گوید: «الخَیْبَهُ، فَوْتُ الطَّلَب».(1)

رجاء: امید، ظن نسبت به پدید آمدن چیزی که در آن مسرّت و شادمانی است.

امل: آرزو.

فرق بین رجاء وامل: فرق بین رجاء و امل در این است که امید مربوط به چیزی است که تحقق آن بعید نیست به خلاف آرزو و نیز گفته شده است واژه امل هم در مورد ممکن به کار می رود و هم در مورد محال به خلاف واژه رجاء که فقط در مورد ممکن به کار می رود.(2)