- پیشگفتار 1
- اشاره 21
- قسمت اوّل 21
- درود بر پیامبر و خاندان او 22
- نقش صلوات 23
- شیوه درود بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله 24
- اشاره 26
- معانی دعا، نداء و نجوی 26
- دعا در اصطلاح شرعی 28
- سه حالت در دعا 28
- توسل 31
- توسل در فرهنگ شیعی 32
- سخنانی از فخر رازی در مورد توسل به پیامبر 34
- دو نمونه از دعای رسول اکرم صلی الله علیه و آله 35
- دو نمونه از دعای امام صادق علیه السلام 36
- تفاوت توسل و دعا 37
- زنده بودن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نزد خداوند 38
- معنای سمیع و بصیر 40
- اشاره 42
- گریز به سوی خداوند 43
- حضور در پیشگاه خداوند 44
- تضرّع در پیشگاه خداوند 45
- خشوع رسول اکرم صلی الله علیه و آله در پیشگاه الوهیّت 47
- خشوع امیرالمؤمنین علیه السلام در محضر خداوند 48
- امید به عنایات پروردگار 49
- اشاره 50
- چرا دعا کنیم؟ 52
- اشاره 54
- قضا و قدر 54
- جبر جهانی و اختیار انسانی 55
- علل و عوامل پیشرفت و سقوط 56
- دعا در پرتو تقدیر 58
- اشاره 60
- فقر امکانی 61
- حرمان و خذلان 64
- اشاره 64
- اشاره 66
- خرسندی و خشم پروردگار 66
- فرو نشاندن خشم 68
- اشاره 70
- فاعلیت الهی و قابلیت امکانی 70
- لطف الهی 72
- اشاره 74
- 1- ترسیم منظره قیامت 75
- 2 - زیبایی توکل 76
- اشاره 78
- لازمه بزرگی عفو و بخشش است 78
- عقوبت برای چیست؟ 79
- اعتراف به گناه در پیشگاه خداوند 79
- آفتاب لب بام 80
- اعتراف در مقابل غیر خدا 81
- اشاره 82
- سعادت انسان 82
- خطر نفس 83
- اشاره به نعمتهای الهی 85
- اشاره 85
- اشاره 87
- امید در دنیا 88
- یأس و قنوط 88
- یک خاطره 89
- درمان اضطراب 90
- جبران جنایت 90
- امید به آخرت 92
- تغییر هویت و اصلاح شخصیت 92
- خاطره ای عبرت انگیز 93
- ایمنی و یأس از خدا 94
- نومیدی و یأس از مردم 95
- اشاره 97
- کفایت الهی 98
- فضل الهی نه استحقاق بشری 99
- قرب الهی 99
- رابطه بین گناه و جهالت 100
- ستّار بودن خداوند 101
- اشاره 101
- حفظ آبروی دیگران 104
- وجوب نهی از منکر و حرمت غیبت 106
- 1 - بذل و بخشش الهی 107
- اشاره 107
- 2 - گذشت و مغفرت سرمدی 108
- 3 - اعمال ناقابل انسانی 108
- لقاء اللّه 110
- اشاره 110
- لقاء از نظر لغت 111
- تحلیلی در مورد معنای لقاء 111
- لقاء آخرت 113
- لقاء کفّار 113
- لقاء اللّه چیست؟ 114
- دیدگاه مفسّران 114
- رؤیت الهی 122
- دیدگاه اخبار 124
- دو نکته در مورد رؤیت الهی 125
- نظر به پروردگار 127
- دیدگاه مفسّران 127
- دیدگاه روایات 130
- تحلیل مرحوم علامه مجلسی 131
- تقابل دو چهره 133
- محرومیت کفّار 135
- لقاء ویژه 137
- شوق دیدار 138
- اشاره 141
- نیاز انسانی و کرامت الهی 142
- نکاتی در مورد پوزش و اعتذار 143
- اشاره 147
- دو نکته 148
- 1 - رابطه بین مکرمت و هدایت و پستی و ضلالت 150
- اشاره 150
- اشاره 150
- دو نوع هدایت 151
- 2 - رابطه بین آبرو و عافیت و فضیحت و گناه 152
- سرمایه زندگی 153
- اشاره 153
- هدف اولیای الهی از زندگی 154
- انحصار ستایش به پروردگار متعال 156
- اشاره 156
- دوام ستایش 157
- ستایش شایسته 158
- گستردگی ستایش 158
- ویژگی نماز 159
- مقایسه غنای الهی و نیاز بشری 160
- اشاره 160
- عشق و اخلاص امیر مؤمنان 162
- خاطره ای از زندان 163
- نور محبت را از من مگیر 163
- بضاعتی اندک و آرمانی عالی 164
- اشاره 164
- حکمت آفرینش 166
- اشاره 166
- بحث فلسفی 167
- ترسیم دوران غفلت 168
- اشاره 168
- اشاره 170
- یک تحلیل روانی 171
- گرفتاری های گوناگون 171
- اشاره 174
- فروتنی در پیشگاه احدیت 174
- اشاره 176
- 1 - پشیمانی و اعتذار 177
- 3 - عفو الهی نمودی از کرامت اوست 178
- هر نیرویی از خداوند متعال است 179
- اشاره 179
- عوامل اجتناب از گناه 180
- عنایت الهی 180
- غفلت و آلودگی 181
- کرامت ایزدی سبب دوری از گناه است 181
- اشاره 182
- 1 و 2 - دو درخواست و دو ستایش 182
- 3 - قرب الهی 183
- 4 - امید انسانی و بذل و بخشش الهی 183
- اشاره 185
- 1 - دلی شیفته 186
- 2 - زبانی صادق 186
- 3 - نگاهی صائب 187
- اشاره 190
- 1 - جاودانگی اولیای الهی 191
- 2 - عزّت دوستان خداوند 192
- 3 - شادمانی اولیای الهی 193
- اشاره 195
- 1 - راههای معرفت 195
- 2 - تنها اتکال به خدا 197
- اشاره 198
- حسن ظن به خداوند 198
- اشاره 200
- درجات اولیا 200
- برترین مردم 201
- اشاره 202
- 2 - ثمره اطاعت از پیامبر 204
- 1 - لازمه محبّت الهی 204
- وله و شیفتگی در عبادت و یاد خدا 205
- اشاره 205
- ذکر خفی و ذکر جلی 206
- تشرّف به جایگاه قدس پروردگاری 209
- همراهی با نیکان 211
- اشاره 211
- نهی از همنشینی با بدان 213
- سخن حضرت مسیح در مورد همنشین 214
- روایاتی در مورد مجالست 214
- موقعیّت خداپسندانه 217
- خشنودی خداوند در چیست؟ 219
- ضعف بشری و قدرت الهی 220
- اشاره 221
- استغفار اولیای الهی از چیست؟ 221
- انابه به سوی پروردگار 223
- مالکیت الهی 223
- سهو و غفلت انسانی 224
- اشاره 225
- کمال انقطاع چیست؟ 226
- انقطاع به سوی پروردگار 226
- دعایی از امام سجاد علیه السلام 227
- ابراهیم اسوه انقطاع 227
- تبتیل در قرآن کریم و دیدگاه مفسّران 228
- اولیای الهی 230
- اشاره 232
- 1 - نورانیت دل 232
- نتیجه انقطاع 232
- 2 - شکافتن حجابهای نورانی 234
- 4 - تمسّک به مقام قدس 235
- 3 - رسیدن به منبع عظمت 235
- اشاره 237
- مقامات سه گانه (نداء، نظر و نجوی) 237
- اشاره 237
- اشاره 239
- 2 - مقام نظر 239
- عشق به زیبایی و عشق به خداوند 240
- 3 - مقام نجوی 240
- علوم رهبران الهی 241
- یک نکته در مورد روان کاوی 242
- روشن بینی اولیای الهی 242
- اشاره 244
- یأس از رحمت الهی 245
- حسن ظن به خداوند 245
- خوف و رجاء 246
- ایمنی از سیاست الهی 246
- رجاء دروغین 248
- دو عامل محرک آدمی 248
- کرم جمیل 249
- اشاره 251
- خطر گناه 252
- توکل انسانی و گذشت الهی 254
- اشاره 255
- تبدیل بدیها به خوبیها 255
- اشاره 257
- لقاء اللّه در این جهان 258
- نخستین مانع لقای الهی 259
- اشاره 263
- تشویق و توبیخ 263
- اشاره 265
- بخش اوّل 265
- اشاره 265
- ابتهال برای چیست؟ 266
- بخش دوم 267
- اشاره 267
- اشاره 267
- 1 - یاد خدا 267
- فراموشی از خداوند سبب فراموشی از خود می شود 268
- تداوم یاد خدا 269
- تداوم یاد خدا در اسلام 270
- 2 - رعایت پیمان الهی 272
- اشاره 273
- شکر و سپاس پروردگاری 273
- شکر و عبادت 277
- کفران نعمت 277
- شکر شایسته 278
- دو خاطره از رسول اکرم صلی الله علیه و آله 278
- اشاره 279
- انگیزه شکر 279
- 2 - سطح انتظار عاقلانه و منطقی 279
- 1 - توجه به نعمتهای الهی 279
- 4 - شناخت عوامل بدیها و کاستیها 280
- 3 - نگاه به پایین تر از خود 280
- شکر و شکوی 281
- شکر عملی 281
- علت پیشرفت و سقوط کشورها 282
- شکرگزاری در سطح کلان کشوری 282
- استخفاف دینی 283
- اشاره 286
- سخنی در مورد نور الهی 288
- نور ابهج کدام است 290
- عرفان چیست؟ 292
- واژه عرفان 292
- زبان عرفان 293
- شروط عرفان 293
- دکتر الکسیس کارل در مورد احساس عرفانی می گوید 294
- مدرسه عرفان 295
- دلیل عارف 295
- کتاب عرفان 295
- استاد عرفان 296
- دیدگاه عارف 297
- عشق به کمال مطلق 298
- خواسته عارف 298
- کردار عارف 299
- روحیات عارف 299
- سرانجام عارف 300
- دشمن عارف 300
- خوف و رجاء 301
- توحید و عرفان 301
- بدون تعلق 301
- خوف الهی 302
- بازگشت به دعا 302
- ماهیت ترس 303
- عامل خوف الهی 303
- ثمرات خوف 304
- اصول مرابطه 304
- ابعاد مراقبت 305
- مراقبت دل و مراقبت جوارح 306
- مراقبت انسانی و مراقبت الهی 307
- سخن پایانی 308
1- جنّ /18.
2- حج /73.
3- اسراء /56 - 57.
4- مجمع البیان، ج6، ص422.
5- فخر رازی، تفسیر مفاتیح الغیب، ج20، ص231.
6- احمد مصطفی المراغی، تفسیر المراغی، ج15، ص62.
معرفی می کنند به ویژه آن که آیات مذکور پس از نام داوود و سلیمان در آیه قبلی آمده است.
اضافه بر آن درخود آیه تصریح است بر آن که افرادی را که آنان می خواندند و درخواست حاجت از ایشان می نمودند خودشان وسیله جویی در پیشگاه پروردگار می نمایند، آنها امید به رحمت خداوند دارند و از عذاب او بیمناک می باشند، بدیهی است که بتها نه در پی وسیله ای هستند که تقرّب به خدا جویند نه امید به رحمت او داشته و نه از عذاب او بیمناک می باشند، بلکه این صفات مربوط به اولیای الهی است که
در آیات دیگر هم مشابه آن وجود دارد و می گوید: «یَدْعُونَنَا رَغَبًا وَ رَهَبًا»(1) بنابراین خداوند متعال نهی می فرماید از این که دعا در مقابل اولیای الهی انجام گیرد و درخواست
حاجت مستقیما از ایشان شود.
«وَ مَنْ اَضَلُّ مِمَّنْ یَدْعُوا مِنْ دُونِ اللّه ِ مَنْ لا یَسْتَجیبُ لَهُ اِلی یَوْمِ القِیامَهِ وَهُمْ عَنْ دُعَآئِهِمْ غافِلُونَ * وَ اِذا حُشِرَ النَّاسُ کانُوا لَهُمْ اَعْداءً وَکانُوا بِعِبادَتِهِمْ کافِرِین»(2).
(و کیست گمراه تر از فردی که جز خداوند اشخاصی را می خواند که تا روز قیامت هم هیچ گاه پاسخ او را نمی دهند و از درخواست ایشان بی خبر می باشند، و هنگامی که انسانها محشور گردند آن اشخاصی که خوانده شده اند دشمنان ایشان خواهند بود و نسبت به عبادت ایشان بیزاری می جویند).
نکته حساس در آیه آن است که خداوند متعال این دعا و درخواست را مرادف عبادت می شمارد به صورتی که درآیه قبل با واژه های «یدعوا» و «دعائهم» بیان فرموده و
در آیه بعد با واژه «عبادتهم» بیان می نماید، ولی تنها پرستش نیست، بلکه درخواست حاجت از کسی است که پاسخگو نمی باشد مانند درخواستی که بنده باید از خدای خویش داشته باشد. این آیه هم در مقابل افرادی است که دعا در پیشگاه اولیای الهی
می کردند، زیرا می فرماید روز قیامت هنگامی که انسانها محشور می شوند همان افرادی که از آنها درخواست حاجت شده است دشمن درخواست کنندگان بوده و به عبادتشان