مفاتیح الجنان بر اساس حروف الفبا صفحه 207

آن عذابی را که استهزاء کردند به آنها فرارسید (و همه هلاک شدند)

و ما چه بسیار اهل شهر و دیار را که در اطراف شما بودند (به کیفر کفر) همه را هلاک کردیم و آیت عبرت برای مردم گردانیدیم تا مگر (در آنها بنگرند و از کفر و گناه) به درگاه خدا باز گردند

پس چرا جز خدا معبودانی که به آنها تقرب می جستند هیچ آنها را یاری نکردند؟ بلکه از نظرشان محو و نابود شدند و خدائی آن بتها سخنان بی حقیقت و دروغی بود که خود می بافتند

ای رسول ما، یاد آر وقتی را که ما تنی چند از جنیان را متوجه تو گردانیدیم تا استماع آیات قرآن کنند چون نزد رسول رسیدند با هم گفتند گوش فرا دهید (تا آیات خدا بشنوید) چون قرائت تمام شد ایمان آوردند (و کتاب خدا دانستند) و به سوی قومشان برای تبلیغ و هدایت بازگردیدند

و گفتند ای طایفه ما (گروه جنیان) ما آیات کتابی را شنیدیم که پس از موسی نازل شده بود در حالی که کتب آسمانی تورات و انجیل را که در مقابل او بود به راستی تصدیق می کرد و خلق را به سوی حق و طریق راست هدایت می فرمود

ای طایفه ما شما هم (مانند ما) دعوت خدا را اجابت کنید و به او ایمان آرید تا خدا از گناهانتان درگذرد و شما را از عذاب دردناک (قیامت) نگاه دارد

و هر که داعی حق (محمد مصطفی ص) را اجابت نکند در زمین مفر و پناهی از قهر خدا نتواند یافت و جز او هیچ

یار و یاوری نخواهد داشت و چنین کسان (که به راه حق نیایند) دانسته در ضلالت و گمراهی هستند

آیا کافران ندیدند خدائی که آسمانها و زمین را آفرید و هیچ فرونماند البته هم او قادر بر آنست که مردگان را باز زنده کند (و روز جزا نیک و بد خلق را پاداش دهد) که البته او بر هر چیز قادر است

و روزی که کافران را بر آتش دوزخ عرضه کنند (و آنان آتش را به چشم ببینند به آنها گویند) آیا این وعده دوزخ حقیقت نبود گویند بلی پروردگارا حق بود (افسوس که ما از جهالت ایمان نیاوردیم) خدا گوید پس امروز به کیفر کفرتان سختی عذاب دوزخ را بچشید