مفاتیح الجنان بر اساس حروف الفبا صفحه 418

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاها (9)

وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها (10)

کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْواها (11)

إِذِ انْبَعَثَ أَشْقاها (12)

فَقالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ناقَهَ اللَّهِ وَ سُقْیاها (13)

فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوها فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاها (14)

وَ لا یَخافُ عُقْباها (15)

ترجمه

بنام خداوند بخشنده مهربان

قسم به آفتاب و تابش آن هنگام رفعتش