مفاتیح الجنان بر اساس حروف الفبا صفحه 535

و آن روز ما از هر امتی شاهدی برگرفته و گوئیم اینک برهانی بر آن دعویهای باطل که در دنیا داشتید اقامه کنید آنگاه آنها رسوا شده و بدانند که حق و حقیقت با خدا و رسولان او است و آنچه به دروغ فرا بافتند همه نابود گردد

همانا قارون یکی از ثروتمندان قوم موسی بود که بر آنها طریق ظلم و طغیان پیش گرفت و ما آن قدر گنج و مال به او دادیم که بر دوش بردن کلید آن گنجها صاحبان قوت را خسته کردی هنگامی قومش به او گفتند آنقدر مغرور و شادمان به ثروت خود مباش که خدا هرگز مردم پر غرور و نشاط را دوست نمی دارد

این پند الهی بشنو و به هر چیزی که خدا به تو عطا کرده از قوای ظاهره و باطنه و مال و سایر نعمتهای دنیا بکوش تا ثواب و سعادت دار آخرت تحصیل کنی و لیکن بهره ات را هم از لذات و نعم حلال دنیا فراموش مکن و

تا توانی به خلق نیکی کن چنان که خدا به تو نیکوئی و احسان کرده و هرگز در روی زمین فتنه و فساد برمینگیز که خدا مفسدان را ابدا دوست نمی دارد

قارون گفت من این مال و ثروت فراوان را به علم و تدبیر خود به دست آوردم ولیک اشتباه گفت آیا ندانست که خدا پیش از او چه بسیار امم و طوایفی را که از او قوت و ثروت و جمعیتشان بیشتر بود هلاک کرد و هیچ از گناه بدکاران سؤال نخواهد شد بلکه یکسر به دوزخ روند

آنگاه قارون روزی با زیور و تجمل بسیار بر قومش درآمد مردم دنیا طلب که او را دیدند گفتند ای کاش همانقدر که به قارون از مال دنیا دادند به ما هم عطا می شد که بهره بزرگ و حظ وافری را دارا است

اما صاحبان مقام علم و معرفت به آن دنیاپرستان گفتند وای بر شما و همت پست شما ثواب خدا برای آنکس که به خدا ایمان آورده و نیکوکار گردیده بسی بهتر و بالاتر از این دارائی دو روزه قارون است ولی هیچکس جز آنان که صبر پیشه کنند بدان ثواب و مقام نخواهند رسید

پس از اندک زمانی ما هم او را با خانه و گنج و دارائی اش به زمین فرو بردیم و هیچ حزب و جمعیتی جز خدا نتوانست او را یاری کند و از جانب حق هم هیچ نصرت نیافت

صبحگاه هم آنان که روز گذشته ثروت و مقام او را آرزو می کردند با خود می گفتند ای وای بر ما و آرزوهای ما گوئی خداست

که هر که را خواهد روزی فراوان دهد و هر که را خواهد تنگ روزی کند و اگر نه این بود که خدا بر ما منت گذاشت و غرور و ثروت قارون نداد ما را هم مثل او زمین فرو بردی ای وای که گویا کافران را هرگز فلاح و رستگاری نیست