منتخب جدید مفاتیح الجنان ( نگارش آسان ) صفحه 104

سیّد بن طاووس فرموده:من پس از این زیارت به این شعر تمثل می جویم و به آن حضرت اشاره نموده،می گویم:

«در هر کجا و بر سر هر خوان*من میهمان توام ای صاحب الزّمان»

فصل ششم:در بیان بعضی از دعاهای مشهور

«دعای صباح امیر المؤمنین علیه السّلام

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است

خدایا،ای آنکه زبان صبح را به گویایی تابش و روشنایی اش برآورد،شب تار را با تیرگیهای شدید به هم پیچیده اش به اطراف جهان فرستاد،و ساختمان سپهر گردون را در اندازه های زیبایش محکم نمود،و پرتو خورشید را به روشنایی شعله ورش در همه جا برافروزد،ای آنکه بر ذاتش دلی است و از شباهت و هم گونگی با آفریدگانش منزّه است و شأنش از سازگاری با کیفیّات مخلوقاتش برتر است،ای آنکه به باورهای گذرا بر دل نزدیک و از چشم انداز دیدگان سر دور است، و آنچه را هستی پیش از آنکه پدید آید می داند،ای آنکه در گاهوارۀ أمن و امانش خوابانید مرا و به جانب آنچه از نعمتها و احسانش که بی دریغ به من بخشید بیدارم کرد و دستهای حوادث و آفات را با دست لطف و قدرتش از من بازداشت.خدایا،درود فرست به آن راهنمای به سویت در شب تیره و تار جاهلیت و آن چنگ زننده از میان ریسمانهایت به بلندترین رشتۀ شرف و آن دارندۀ حسب پاک و ناب که بر گردۀ استوارترین روشن شرافت قرار دارد،و آن ثابت قدم در لغزشگاههای دوران