منتخب جدید مفاتیح الجنان ( نگارش آسان ) صفحه 373

بیست و سوم اهل خود را بیدار می کرد،و آنهایی را که خواب در ربوده بود،به رویشان آب می پاشید،و حضرت فاطمه علیها السلام در این شب اجازه نمی داد احدی از اهلش بخوابد،و خواب آنها را به کمی طعام علاج می فرمود،و آنها را با خواباندن در روز برای بیداری و احیای شب آماده می کرد،و می فرمود:محروم کسی است که از خیر این شب محروم بماند.

روایت شده که امام صادق علیه السّلام به بیماری سختی دچار شده بود،وقتی شب بیست و سوم ماه رمضان رسید،به خدمتکارانش دستور داد او را به مسجد بردند،و تا صبح در مسجد بود.

علاّمۀ مجلسی(ره)فرموده است هر قدر که خواندن قرآن ممکن باشد،در این شب خوانده شود،و دعاهای صحیفۀ کامله(سجادیه)،به ویژه دعای مکارم الأخلاق،و دعای توبه قرائت گردد،و روزهای این شبها را نیز باید حرمت نهاد،و به عبادت و تلاوت قرآن به سر آورد،زیرا در احادیث معتبر آمده است که روز قدر در فضیلت همانند شب قدر است.

[دعای شب بیست و سوم]

دعای شب بیست و سوم:ای پروردگار شب قدر،و قراردهندۀ آن بهتر از هزار ماه،و پروردگار شب و روز،و کوهها و دریاها،و تاریکیها و روشناییها،و زمین و آسمان،ای پدیدآورنده،ای صورت بخش،ای عطا کننده،ای نعمت ده،ای خدا،ای بخشنده،ای خدا،ای به خود پاینده،ای خدا،ای نو آفرین،ای خدا،ای خدا،ای خدا، نامهای نیکوتر،و نمونه های والاتر،و بزرگمنشی و نعمتها از آن توست،از تو درخواست می کنم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی،و قرار دهی در این شب نامم را در زمرۀ سعادتمندان،و روحم را با شهیدان،و نیکوکاری ام را در بلندمرتبه ترین درجۀ بهشت،و گناهم را آمرزیده،و ببخشی بر من یقینی که دلم با آن همراه باشد،و ایمانی که شک را از من زدوده گرداند،و خشنودی به آنچه نصیبم نموده ای،و ما را در دنیا و آخرت پاداش نیکو عنایت فرما،و از عذاب آتش