منتخب جدید مفاتیح الجنان ( نگارش آسان ) صفحه 480

غمّ پناه دهد و اندوه بزرگ روز قیامت را از او دفع کند.روایت شده:حضرت سجاد علیه السّلام سفر نمی کرد مگر با اشخاصی که آن حضرت را نشناسند،به خاطر اینکه به آنها کمک کند،زیرا اگر حضرت را می شناختند نمی گذاشتند ایشان کاری انجام دهد و از اخلاق پسندیده رسول خدا صلی اللّه علیه و آله نقل شده زمانی با اصحاب در سفر بودند،خواستند گوسفندی را ذبح کنند،یکی از اصحاب گفت:ذبح گوسفند با من،دیگری گفت پوست کندنش با من،دیگری گفت:پختش با من،حضرت فرمود:جمع کردن هیزمش با من،عرضه داشتند:شما زحمت نکشید،ما هیزم فراهم می کنیم،فرمودند:می دانم شما این کار را خواهید کرد،ولی من دوست ندارم که نسبت به شما امتیازی داشته باشم،زیرا خدا کراهت دارد،بنده اش را ببیند،که خویش را بر دوستانش فضیلت داده باشد،بدان که تقیل ترین مردم نزد دوستان،کسی است که در عین سلامت و صحّت اعضایش،تنبلی می کند و دست به کاری نمی برد،و منتظر است،کارهایش را دیگران انجام دهند!

[چهارم:در سفر،با کسی همراه باشد،که در خرج کردن نظیر اوست]

چهارم:در سفر،با کسی همراه باشد،که در خرج کردن نظیر اوست.

[پنجم:از آب منزلی نیاشامد،مگر بعد از آنکه آن را با آب منزل قبل ممزوج کند]

پنجم:از آب منزلی نیاشامد،مگر بعد از آنکه آن را با آب منزل قبل ممزوج کند و برای مسافر لازم است مقداری از خاک شهر خود و طینتی که بر آن تربیت شده بردارد و به هر منزلی که وارد می گردد،کمی از آن خاک در ظرف آب خود بریزد،و ظرف را حرکت دهد،سپس ظرف را به زمین گذاشته،صبر کند تا آب آن صاف شود،آنگاه بنوشد.

[ششم:اخلاقش را نیکو نماید]

ششم:اخلاقش را نیکو نماید و بردباری را زینت خود گرداند،در آداب زیارت امام حسین علیه السّلام آنچه مناسب این مقام است بیاید[صفحه 642]

[هفتم:برای سفرش توشه برگیرد]

هفتم:برای سفرش توشه برگیرد،و از شرافت آدمی است که توشۀ خود را به ویژه در سفر مکّه نیکو گرداند،آری در سفر زیارت حضرت سید الشهداء علیه السّلام برداشتن توشه،از غذاها و خوراکیهای لذیذ پسندیده نیست،چنان که این نکته در باب زیارت آن حضرت بیاید.و ابن أعسم گفته است:

از شرف انسان در سفرها*دلپسند نمودن توشه و فراوان برداشتن به آن است* انسان باید در حال سفر نیکو کند*اخلاقش را بیشتر از وقتی که در وطن است* و باید هنگام انداختن سفره دعوت کند*از برادرانش هرکسی را که حاضر است