منتخب جدید مفاتیح الجنان ( نگارش آسان ) صفحه 637

و بهترین آمرزندگان.سپس گریه کن و صورت به خاک بگذار و بگو:رحم کن به کسی که بد کرده و مرتکب گناه شده و درمانده شده و به اعتراف برخاسته.پس از آن طرف راست صورت خود را به خاک بگذار و بگو:

اگر من بد بنده ای بودم،تو خوب پروردگاری هستی.بعد طرف چپ را به خاک بگذار و بگو:

گناه از بنده ات بزرگ بشد،پس گذشت از تو نیکو باشد ای کریم.

آنگاه به حال سجده برگرد و صد مرتبه بگو العفو:[از من درگذر].

[فضیلت مسجد زید و صعصعه و ذکر اعمال مسجد صعصعه]

مؤلّف گوید:این مسجد از مساجد شریف کوفه است،و منسوب به زید بن صوحان می باشد،که از بزرگان اصحاب امیر مؤمنان علیه السّلام و از ابدال به شمار می رفته،و در جنگ جمل در یاری حضرت شهید شد و دعایی که در چند سطر قبل ذکر شد دعالی او بوده که در نماز شب می خوانده و در نزدیکی مسجد او مسجد برادرش صعصعه بن صوحان است که او نیز از اصحاب امیر مؤمنان علیه السّلام و از عارفان به حق آن حضرت است،و از بزرگان اهل ایمان است و آن قدر فصیح و بلیغ بوده که امیر مؤمنان او را خطیب شحشح[روان در گفتار سخنرانی] گفته و به مهارت در سخنرانیها و فصاحت در زبان از او تعریف کرده و هم او را به قلّت مؤونه[قانع و بی نیاز از مردم]،و کثرت معونه[یاری دهنده به مردم در حدّ زیاد]مدح فرموده و در شبی که امیر مؤمنان علیه السّلام از دنیا رفت و فرزندان آن حضرت جنازۀ نازنینش را از کوفه به نجف حمل کردند،صعصعه از جمله مشایعت کنندگان جنازۀ آن جناب بود و چون اهل بیت از کار دفن امام فارغ شدند،صعصعه کنار قبر مقدّس ایستاد و مشتی از خاک قبر بر گرفت و بر سر خود ریخت و گفت:پدر و مادرم فدایت ای امیر مؤمنان علیه السّلام گوارا باد تو را کرامتهای خدا ای ابو الحسن،به راستی زادگاه تو پاکیزه و صبر تو نیرومند و جهادت بزرگ بود و به آنچه آرزو داشتی رسیدی و تجارت سودمندی کردی و به نزد پروردگار خود رفتی،و از این نوع کلمات بسیار گفت و به سختی گریست و دیگران را به گریه وا داشت و در حقیقت کنار قبر آن حضرت در ان دل شب مجلس روضه برقرار شد و صعصعه به منزلۀ روضه خوان بود،و مستمعین او جناب امام حسن و امام حسین علیهما السّلام و محمّد حنفیه