مفاتیح الجنان جدید (نگارش آسان) صفحه 75

1- خدایا! از تو میخواهم به حق آنه ستایش تنها از آن توست، شایسته پرستشی جز تو نیست، تویی سرآغاز هر آنچه هست، و تویی زنده به خود پایدار و شایسته پرستشی جز تو نیست، چیزی خوارت نسازد، و تو هر روز در کاری هستی، شایسته پرستشی جز تو نیست، آفریننده هر آنچه به دیده آید و هر آنچه نادیده باشد، دانای به هر چیز بیآنکه آموخته باشی، از تو خواستارم به حق عطایا و نعمت هایت ای آن که تویی خدا و پروردگار جهانیان، یکتایی که شایسته پرستشی جز او نیست بخشایشگر مهربان، و از تو می خواهم به آنکه تویی خدایی که شایسته پرستشی جز تو نیست. یگانه یکتای بی همتای بینیازی که نه زاده است، و نه زاده شده، و برای او همتایی نیست

2- و از تو میخواهم به خدایی ات که شایسته پرستشی جز تو نیست ای مهرورز آگاه و ناظر بر همگان و آنچه فراهم آورده اند، ای آن که دیده بان و نگاهداری و از تو درخواست می کنم به خدایی ات که سرآغاز است پیش از آنکه چیزی باشد، و سرانجام است پس از هر آنچه هست. و ای ژرفای هر چه هست و ای زیان رسان، سودبخش، و فرزانه دانا و از تو میخواهم، به خدایی ات که در پرستش یگانه ای، زنده و پاینده ای ای برانگیزنده، میراث بر، و ای مهرورز، منّت گذار، ای پدیدآوردنده آسمانها و زمین، صاحب شکوه و بزرگواری، و ای بخشایشگر عزتمند و دارای سلطنت پایدار، شایسته پرستشی جز تو نیست که دانشت همه را فرا گرفته و شماره هر چه هست دانی، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست.

نَاصِرَایَ یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ احْفَظَانِی فَإِنَّکُمَا حَافِظَایَ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی الْأَمَانَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ. (1)

نماز جعفر طیار

این نماز اکسیر اعظم، و کبریت احمر است، و به سندهای بسیار معتبد با فضیلت فراوان که مهم ترین آن آمرزش گناهان بزرگ است وارد شده، و بهترین زمان برای بجا آوردن آن، آغاز روز جمعه است، و آن چهار رکعت است با دو تشهد و دو سلام که در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» سوره «زلزال» و در رکعت دوّم بعد از سوره «حمد» سوره «و العادیات» و در رکعت سوم پس از سوره «حمد» سوره

«اذا جاء نصر اللّه و الفتح»

و در رکعت چهارم بعد از سوره «حمد» یک بار سوره

«قل هو اللّه احد»

خوانده میشود.

و هر رکعت پس از تمام شدن سوره» حمد «و سوره های یاد شده پانزده بار گفته میشود:

سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ (2)

و در رکوع نیز همین تسبیحات ده بار، و پس از برخاستن از رکوع ده بار، و در سجده اوّل ده بار، و پس از سر برداشتن از سجده ده بار و در سجده دوم ده بار، و پس از سجده، پیش از برخاستن برای انجام رکعت دوم ده بار گفته میشود و این ترتیب در هر چهار رکعت رعایت میگردد، که مجموع تسبیحات به سیصد میرسد.

شیخ کلینی از ابو سعید مدائنی روایت کرده، که امام صادق علیه السّلام به من فرمود: آیا