ترجمه کامل‌الزیارات صفحه 166

28 ] - باب بیست و هشتم گریستن آسمان و زمین بر شهادت حضرت حسین علیه السّلام و یحیی بن زکریا علیهما السّلام

1- حَدَّثَنِی أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِنَا عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الْمِیثَمِیِّ عَنْ عَلِیٍّ الْأَزْرَقِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْحَکَمِ النَّخَعِیِّ عَنْ رَجُلٍ قَالَ سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُوءْمِنِینَ (علیه السلام) فِی الرَّحَبَةِ وَ هُوَ یَتْلُو هَذِهِ الآْیَةَ- فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما کانُوا مُنْظَرِینَ وَ خَرَجَ عَلَیْهِ الْحُسَیْنُ مِنْ بَعْضِ أَبْوَابِ الْمَسْجِدِ فَقَالَ أَمَا إِنَّ هَذَا سَیُقْتَلُ وَ تَبْکِی عَلَیْهِ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ

پدرم رحمة اللّه علیه و جماعتی از اساتیدم (علی بن الحسین و محمّد بن الحسن) از سعد بن عبد اللّه، از یعقوب بن یزید، از احمد بن الحسن المیثمی، از علی ارزق، از حسن بن حکم نخعی، از شخصی نقل کرده‌اند که وی گفت:

در سرزمین رحبه از امیر الموءمنین علیه السّلام شنیدم که این آیه شریفه را تلاوت می‌فرمودند:

فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما کانُوا مُنْظَرِینَ.

در این هنگام حضرت حسین علیه السّلام از یکی از درب‌های مسجد داخل شد، حضرت فرمودند: بدانید این (یعنی حضرت حسین علیه السّلام) عنقریب کشته خواهد شد و آسمان و زمین بر او می‌گریند.

2- حَدَّثَنِی

مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ الْحَکَمِ بْنِ مِسْکِینٍ عَنْ دَاوُدَ [یَزْدَادَ ]بْنِ عِیسَی الْأَنْصَارِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی لَیْلَی عَنْ إِبْرَاهِیمَ النَّخَعِیِّ قَالَ خَرَجَ أَمِیرُ الْمُوءْمِنِینَ (علیه السلام) فَجَلَسَ فِی الْمَسْجِدِ وَ اجْتَمَعَ أَصْحَابُهُ حَوْلَهُ وَ جَاءَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) حَتَّی قَامَ بَیْنَ یَدَیْهِ فَوَضَعَ یَدَهُ عَلَی رَأْسِهِ فَقَالَ یَا بُنَیَّ إِنَّ اللَّهَ عبر [عَیَّرَ أَقْوَاماً بِالْقُرْآنِ فَقَالَ- فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما کانُوا مُنْظَرِینَ وَ ایْمُ اللَّهِ لَیَقْتُلُنَّکَ بَعْدِی ثُمَّ تَبْکِیکَ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ وَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ بِإِسْنَادِهِ مِثْلَهُ

محمّد بن جعفر رزّاز، از محمّد بن الحسین، از حکم بن مسکین، از داود بن عیسی انصاری، از محمّد بن عبد الرّحمن بن ابی لیلی، از ابراهیم نخعی نقل کرده که وی گفت:

امیر الموءمنین علیه السّلام بیرون آمده و در مسجد نزول اجلال فرموده و اصحاب و یاران دور آن حضرت حلقه زدند در این هنگام حضرت حسین علیه السّلام تشریف آوردند تا رسیدند مقابل امیر الموءمنین علیه السّلام و آنجا ایستادند، امیر الموءمنین علیه السّلام دست مبارک بر سر ایشان نهاده و فرمودند: