معیارهای پذیرش اعمال صفحه 109

(و اگر با صدای بلند (سخن بگوئی و یا دعا بکنی) خدا محققاً نهان و مخفی ترین امور همه را می داند.)

آری «اِنَّهُ یَعلَمُ الجَهرَ وَ ما یَخفی» (1) که او به امور آشکار و پنهان عالم (و سخنان و دعاهای بلند و آهسته همگان) دانا و آگاهست.

پس موردی جز آنچه بیان شد ندارد که انسان با ایمان در ادعیۀ مأثوره از ائمّه معصومین علیهم السلام دخل و تصرف بیجا کند و یا دعا را با داد و فریاد و هو و جنجال و تهدید و تطمیع بخواند.

یک تذکر لازم

اگر کسی عملی اختراع کرده و آنرا در مجالس و محافل مذهبی اعم از جشن یا عزا انجام داده و تزویج کند و به او بگویند: جایگاه این عمل در قرآن و سنت کجا و مجوز آن چیست؟ اگر متوسل به قیاس شود باید به او گفت: قیاس از مذهب اهلبیت عصمت و طهارت علیهم السلام نیست و بنابر حدیث مشهور امام صادق علیه السلام فرموده اند:

«اَوَّل مَن قاسَ اِبلیسُ» (2)

(نخستین کسی که قیاس کرد ابلیس بود)

که بدان سبب منحرف و رانده درگاه خدا شد.

و نیز فرموده اند:

«اِنَّ دینَ اللهِ لا یُصابُ بِالمَقائِسِ» (3)

1- اعلی، 7.
2- کافی مترجم، باب البدع و الرأی و المقائس، حدیث شماره 20، ص 76 - مرآه العقول، جلد 1، ص 201 - بحار، ج 2، ص 288 - محاسن برقی، ص 211.
3- کافی مترجم، همان باب، حدیث 7 و 14، ص 72 و 74 - مرآه العقول، جلد 1، ص 192 و ص 197 - بحار، جلد 2، ص 308 - محاسن برقی، ص 211.