معیارهای پذیرش اعمال صفحه 222

(زیرا همان طور که قبلاً گفته شد خدای تعالی عاقل را امر و نهی می کند و به اندازه خردشان پاداش و کیفر می دهد.

از آنچه گفتیم لازمه قبولی اعمال بندگان مؤمن، عالم، متقی و مخلصی که در چهارچوبه سنت عمل می کنند برخورداری از معرفت، محبت و ولایت اهلبیت عصمت و طهارت علیهم السلام در ابعاد تکوینی و تشریعی است و کسی می تواند این موفقیت را هرچه بیشتر به خود اختصاص دهد که از عقل بیشتر، برتر، وسیع تر و پخته تری برخوردار باشد که فرزانگان مورد خطاب امر و نهی و به تکالیف الهیه مکلفند.

وَفَّقَنا اللهُ وَ اِیّاکُم لِطاعَتِهِ وَ طاعَهِ رَسُولِهِ وَ اُولی الاَمرِ مِن اَوصیائِهِ وَ مَحَبّتِهِ وَ مَحَبَّتِهِم وَ مَعرِفَتِهِ وَ مَعرِفَتِهِم بِحَقِ مُحمّدٍ و آله الطّاهرین صلوات الله علیهم اَجمعین. آمین رَبَّ العالمین.

یک یادآوری لازم

باتوجه به آنچه بیان شد، برخی می پرسند پس کسانی که از ولایت و محبت معصومین علیهم السّلام برخوردار نیستند رستگار نخواهند بود؟

پاسخ اینست که به اعتبار اینکه هر مکلفی که وجود اختلاف در ادیان، مذاهب و عقاید را دریافته موظف است به اندازه توانائیش در شناخت آئین حق و راه درست بندگی خدا تلاش کند تا خدای تعالی هم به منطوق «وَالَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا» (69/ عنکبوت) او را به راه راست توحید و پرستش حق راهنمائی فرماید حال چنانچه کسی که مکلف است یعنی عقل و اختیار و قدرت دارد و پیام پیامبران را هم دریافت کرده و به بلوغ شرعی هم رسیده است، به اندازه توانائیش در جهت مطالعه و تحقیق دستیابی به کیش مورد قبول خدا و از آن جمله مسئله امامت و ولایت