- مقدمه 1
- شرایط قبولی اعمال پسندیده 3
- پیشگفتار 3
- کار نیک و پاداش 4
- اشاره 11
- ایمان به خدا 11
- حقیقت ایمان چیست؟ 14
- ایمان ویژه اینگونه افراد است 16
- اشاره 18
- عقل 18
- رابطه عقل و ایمان 27
- علم و بصیرت و معرفت 31
- اشاره 31
- رابطۀ علم و عقل 36
- تقوی 40
- اشاره 40
- تقوی چیست؟ 42
- رابطۀ تقوی و ایمان 46
- رابطۀ تقوی و عقل 47
- رابطۀ تقوی و علم و معرفت 48
- اشاره 50
- اخلاص 50
- تعریف اخلاص 53
- رابطۀ عقل و اخلاص 65
- اشاره 68
- عمل در چهارچوبۀ سُنّت 68
- سنّت در اصطلاح اصولی 71
- تعرف سنّت 71
- سنت در اصطلاح فقیه و متکلّم 71
- عترت و سنّت 73
- یک تذکر لازم 109
- بدعت 118
- صوفیّه 130
- وظیفۀ اهل ایمان در برخورد با اهل بدعت و از آنجمله صوفیه 139
- اشاره 147
- ولایت و امامت 159
- ولایت تکوینی و تشریعی 161
- ولایت تشریعی 178
- مقام امامت 179
- آیاتی از قرآن کریم درباره ولایت 187
- دلیل اطاعتشان عصمتشان است 197
- امتیازات شیعیان اهلبیت عصمت علیهم السلام 203
- رابطه عقل و معرفت ائمه و ولایت 221
- یک یادآوری لازم 222
- دوّمین یادآوری لازم 223
- اشاره 232
- ارزش عملی که مورد قبول حق تعالی قرار می گیرد 238
- ادعیه مأثوره 240
تعرف سنّت
سنت در لغت بمعنی طریقه، روش، سرشت، طبیعت، آئین و شریعت است و در اِسناد آن به خدایتعالی قانون کلی حاکم بر هستی را می رساند
«سَنَّهَ اللهِ فِی الَّذین خَلَوا مِن قَبلُ وَ لَن تَجِدَ لِسُنَّهِ اللهِ تَبدیلاً» (1)
(این سنت خدا (و طریقه حق) است که در همه ادوار امتهای گذشته برقرار بوده و بدان که سنت خدا هیچگونه تغییر بردار نیست.)
سنت در اصطلاح فقیه و متکلّم
سنت در عرف فقها و متکلمین در برابر بدعت بکار می رود و عبارت از هر حکمی است که به اصول شریعت وابسته است و بدعت چیزی است که مخالف با اصول شریعت باشد. سنت در اصطلاح دیگر مذهبی مرادف با نَدب و استحباب است که انجام آن از ترکش اولی و ارجح است (تسامح در ادلۀ سنن هم یعنی سهل انگاری در دلیلهائی که احکام مستحبات را بیان می کند) و گاه نیز سنت بر نمازهای نافله اطلاق می شود از باب اطلاق عامّ بر خاص.
سنّت در اصطلاح اصولی
گر چه اصولیّین در مدلول سنت اختلاف دارند، ولی همه بر این
1- احزاب، 62.