مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم ( عجل الله فرجه الشریف ) جلد 2 صفحه 111

1- 121. مکارم الأخلاق ، 332 .

2- 122. مکارم الأخلاق ، 337 .

3- 123. مکارم الأخلاق ، 338 .

داشتم : او را نفرین کردم ، فرمود : نه ، اینچنین بلکه از گناهان کنده شو و روزه بگیر و نماز بخوان و صدقه بده ، پس هرگاه آخر شب شود وضوی کاملی بگیر سپس برخیز دو رکعت نماز بجای آور ، آنگاه در حال سجده بگو : « اللَّهُمَّ إنَّ فُلانَ بنَ فلانٍ قَد آذانی اللَّهُمَّ أسْقِمْ بَدَنَهُ وَ اقْطَعْ أثَرَهُ وَ أنقِصْ أجَلَهُ وَ عَجِّلْ لَهُ ذلِکَ فی عامِهِ هذا » (1) ؛ بار خدایا همانا فلانی پسر فلانی مرا اذیت کرده ، خداوندا بدنش را بیمار و اثرش را قطع ، و عمرش را کوتاه کن ، و این را در همین سال بر او برسان . راوی گوید : پس این کار را کردم ، دیری نپایید که هلاک گشت .

و در جای دیگر همان کتاب آمده : فرمود : غسل کن و دو رکعت نماز بگزار و زانوهایت را بیرون آور و در جلو جای نماز قرار بده و صد بار بگو : « یا حَیُّ یا قَیُّومُ یا حیُّ لا الهَ إلَّا انتَ بِرَحمتِکَ أسْتَغیثُ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أغِثْنِی السَّاعَهَ السَّاعَهَ » ؛ ای خدای زنده پایدار ، ای زنده ای که هیچ معبود حقی جز تو نیست به رحمت تو پناه می برم پس بر محمد و آل محمد درود فرست و همین ساعت همین ساعت به فریادم برس . پس هرگاه از آن فراغت یافتی بگو : « أسألُکَ اللَّهُمَّ أنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أنْ تَلْطُفَ لیِ وَ أنْ تَغْلِبَ لی وَ أنْ تَمْکُرَلِی وَ أنْ تَخْدَعَ لِی وَ أنْ تَکِیدَلِی وَ أنْ تَکْفِیَنی مَؤنَهَ فُلانِ بنِ فُلانٍ » (2) ؛ بار خدایا از تو مسئلت دارم که بر محمد و آل محمد درود فرستی و اینکه درباره من لطف کنی و مرا چیره سازی و برای من مکر فرمایی و برای من خدعه کنی و کید نمایی و از شَرّ فلانی پسر فلانی خلاصم سازی . فرمود : این دعای پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم روز أُحُد بود .

دعای قنوت

و امّا دعای مورد بحث چنین است : « الحمدُللَّه شُکراً لِنَعْمائِهِ وَ اسْتِدعَاءً لِمَزیدِهِ وَ اسْتِخْلاصاً بِهِ دُونَ غَیْرِهِ وَ عِیَاذاً بِهِ مِنْ کُفْرَانِهِ وَ الإلحادِ فِی عَظَمَتِهِ وَ کبْریَائِهِ حَمْدَ مَنْ یَعْلَمُ أَنَّ مَا بِهِ مِنْ نَعْمائِهِ [نَعْمَاءَ] فَمِنْ عِندِ رَبّهِ وَ مَامَسَّهُ مِنْ عُقُوبَتهِ فَبسُوءِ جِنَایَهِ یَدِهِ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِهِ وَ رَسُولِهِ وَ خِیَرَتِهِ مِنْ خَلْقِهِ وَ ذُرِیعهِ المُؤمنینَ اِلی رَحْمَتِهِ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ وُلاهِ أمرِهِ . اللَّهُمَّ إنَّکَ نَدَبْتَ إلی فَضْلِکَ وَ أَمَرْتَ بِدُعَاءِکَ وَ ضَمِنْتَ الإجَابَهَ لِعِبَادِکَ وَ لَمْ تُخَیِّبْ مَنْ فَزَعَ إلَیکَ بِرَغْبَتِهِ وَ قَصَدَ إلَیکَ بِحَاجَتِهِ وَ لَمْ تَرْجِعْ یَدٌ طَالِبَهٌ صِفْراً مِنْ عَطَائِکَ وَ لَا خَائبَهً مِنْ نِحَل هِبَاتِکَ ، وَ ایُّ رَاحِلٍ رَحَلَ الیکَ فَلَمْ یَجِدْکَ قَرِیباً او [أیُ] وَافِدٍ وَفَدَ عَلیکَ فَاْقْتَطَعَتْهُ عوائِق الرَّدِّ دُونَکَ بَلْ أیُّ مُحْتَفِرٍ مِنْ فَضْلِکَ لَمْ یُمْهِهِ فَیْضُ جُودِکَ وَ ایُّ مُسْتَنْبطٍ لِمَزِیدِکَ أَکْدَی دُونَ اسْتِماحَهِ سِجَالِ عَطِیَّتِکَ! اللَّهُمَّ وَ قَدْ قَصَدْتُ اِلیکَ بِرَغْبَتِی وَ قَرَعَتْ بَابَ فَضْلِکَ یَدُ