- اشاره 1
- اوقات و حالات تأکید شده برای دعا 7
- مقدمه 7
- 1 - بعد از هر نماز واجب 7
- توضیح 11
- تتمّه ای پُر سود 12
- 2 - بعد از نماز ظهر 14
- 3 - بعد از نماز عصر 17
- 4 - بعد از نماز صبح 18
- 5 - بعد از هر دو رکعت از نماز شب 19
- مقدمه 20
- 6 - در قنوت نمازها 20
- می گویم 21
- دو 22
- سه 23
- چهار 24
- پنج 26
- شش 29
- هفت 29
- هشت 30
- نُه 32
- دَه 33
- یازده 33
- دوازده 34
- 7 - در حال سجده 35
- 8 - در سجده شکر 36
- 9 - هر صبح و شام 37
- 10 - آخرین ساعت از هر روز 39
- 12 - شب جمعه 41
- 11 - روز پنج شنبه 41
- 13 - روز جمعه 42
- 15 - روز عرفه 46
- 14 - روز نوروز 46
- 16 - روز عید فِطر 46
- 17 - روز أضْحی ( = قربان ) 47
- 18 - روز دَحُو الأَرض ( گسترده شدن زمین ) 48
- 19 - روز عاشورا 49
- 21 - روز نیمه شعبان 50
- 23 - شب ششم ماه رمضان 54
- 24 - روز هشتم ماه رمضان 55
- 25 - شب دوازدهم ماه رمضان 56
- 26 - روز سیزدهم ماه رمضان 56
- 28 - روز بیست و یکم همان ماه 57
- 27 - روز هیجدهم و شب نوزدهم از همان ماه 57
- 30 - بعد از زیارت آن حضرت علیه السلام 60
- 29 - بعد از ذکر مصیبت سَیِّد الشُّهداء علیه السلام 60
- 31 - پس از گریستن از ترس خدای تعالی 61
- 32 - پس از تجدید هر نعمت و زوال هر محنت 61
- 34 - در سختیها و گرفتاریها 62
- 35 - پس از نماز تسبیح 62
- 36 - پیش از دعا برای خود و خانواده خود 63
- 37 - روز غدیر 63
- 38 - مطلق اوقات شریفه و شبها و روزهای متبرکه 64
- 39 - هنگام حضور در مجلس مخالفین و غاصبین حقوق امامان علیهم السلام 65
- 40 - چهل روز مداومت به دعا برای فرج 65
- 3 - سرداب 67
- مکانهایی که دعا در آنها بیشتر تأکید شده 67
- 2 - عرفات 67
- مقدمه 67
- 1 - مسجد الحرام 67
- 5 - حرم حضرت سید الشهداء علیه السلام 68
- 6 - حرم مولایمان حضرت رضا علیه السلام 69
- 7 - حرم عسکریین علیهما السلام 69
- 8 - حرم هر یک از امامان علیهم السلام 70
- چگونگی دعا 71
- یکم 72
- دوّم 72
- سوّم 72
- مقصد اوّل 72
- پنجم 73
- چهارم 73
- ششم 73
- هفتم 74
- هشتم 75
- نهم 75
- دهم 77
- یازدهم 78
- سیزدهم 80
- دوازدهم 80
- چهاردهم 81
- پانزدهم 81
- شانزدهم 82
- هفدهم 83
- هجدهم 85
- بیستم 85
- نوزدهم 85
- مقصد دوم 86
- مقدمه 89
- 1 - دعای صلوات 89
- 2 - دعای امام رضا علیه السلام 92
- 3 - دعای عصر غیبت 102
- 4 - دعای قنوت 108
- دعای قنوت 111
- 5 - دعای ندبه 120
- توضیح و دفع إشکال 131
- توجه 131
- 6 - دعای دیگر 132
- تکالیف بندگان نسبت به آن حضرت علیه السلام 135
- شناخت علائم 135
- اوّل : تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگیهای آن جناب 135
- دوم : رعایت ادب نسبت به یاد او 141
- چند تذکر 166
- چهارم : محبوب نمودن او در میان مردم 171
- پنجم : انتظار فَرَج و ظهور آن حضرت صلوات اللَّه علیه 171
- بحث یکم 171
- مبحث دوم 181
- مبحث سوم 183
- مبحث چهارم 184
- مبحث پنجم 187
- ششم : اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار 193
- هفتم : ذکر مناقب و فضایل آن حضرت 195
- هشتم : اندوهگین بودن مؤمن از فراق آن حضرت علیه السلام 197
- نهم : حضور در مجالس فضایل و مناقب آن حضرت علیه السلام 199
- دهم : تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضایل آن حضرت علیه السلام 202
- 11 و 12 : سرودن و خواندن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت علیه السلام 203
- 13 : قیام ، هنگام یاد شدن نام یا القاب آن حضرت علیه السلام 204
- گریستن در فراق امام عصر عجل اللَّه فرجه الشریف 207
- هفدهم : درخواست معرفت امام عصر عجل اللَّه فرجه از خداوند عز و جل 213
- 18 : تداوم درخواست معرفت آن حضرت عجل اللَّه فرجه 216
- 19 : مداومت به خواندن دعای غریق 217
- 20 : دعا در زمان غیبت آن حضرت علیه السلام 218
- 21 : شناختن علامتهای ظهور آن حضرت علیه السلام 218
- بخش اوّل 226
- 22 : تسلیم بودن و عجله نکردن 226
- بخش دوّم 233
- توجه و راهنمایی 242
- 24 : صدقه دادن به قصد سلامتی آن حضرت عجل اللَّه فرجه 247
- 25 و 26 : حج رفتن به نیابت از آن حضرت و فرستادن نایب که از طرف آن جناب حج کند 248
- 27 و 28 : طواف بیت اللَّه الحرام به نیابت از امام علیه السلام و نایب ساختن دیگری تا از طرف آن حضرت طواف نماید 252
- 29 : زیارت مشاهد رسول خدا و ائمه معصومین علیهم السلام به نیابت از مولایمان صاحب الزمان عجل اللَّه تعالی فرجه 253
- 31 : سعی در خدمت کردن به آن حضرت عجل اللَّه فرجه 255
- 30 : استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت علیه السلام 255
- چند نکته 259
- 32 : اهتمام ورزیدن به یاری آن جناب عجل اللَّه فرجه 262
- 33 : تصمیم قلبی بر یاری کردن آن جناب در زمان حضور و ظهور او عجل اللَّه فرجه 264
- مبحث اوّل : معنی بیعت در لغت و شرع 267
- مقدمه 267
- مبحث دوّم : در حکم بیعت 270
- تجدید بیعت در هر روز 271
- دعای عهد 272
- تجدید بیعت در هر جمعه 274
- حکم بیعت به معنی دوم 275
- 35 : صله آن حضرت علیه السلام به وسیله مال 289
- 36 : صله شیعیان و دوستان صالح امامان علیهم السلام به وسیله مال 294
- 37 : خوشحال کردن مؤمنین 295
- 38 : خیر خواهی برای آن حضرت علیه السلام 296
- 40 : دیدار مؤمنین صالح و سلام کردن بر آنان 302
- 41 : درود فرستادن بر آن حضرت علیه السلام 302
- 42 : هدیه کردن ثواب نماز به آن جناب عجل اللَّه فرجه 304
- 43 : هدیه نماز مخصوص 305
- 44 : نماز هدیه به آن حضرت به گونه مخصوص در وقت معیّن 309
- 47 : دادخواهی و توجه نمودن و عرض حاجت بر آن حضرت علیه السلام 312
- 48 : دعوت کردن مردم به آن حضرت علیه السلام 314
- 49 : رعایت حقوق آن حضرت و مواظبت بر ادای آنها 323
- 50 : خشوع دل هنگام یاد آن حضرت عجل اللَّه فرجه 323
- 51 : عالِم باید علمش را آشکار سازد 324
- 52 : تقیّه کردن از اشرار و مخفی داشتن راز از اغیار 324
- 53 : صبر کردن بر اذّیت و تکذیب و سایر محنتها 330
- 54 : درخواست صبر از خدای تعالی 338
- 57 : تظاهر با ستمگران و اهل باطل 344
- 58 : ناشناس ماندن و پرهیز از شهرت یافتن 345
- 59 : تهذیب نفس 348
- 61 : متّفق شدن بر توبه واقعی و بازگرداندن حقوق به صاحبان آنها 349
- 60 : اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت علیه السلام 349
- 64 : دعا به درگاه الهی برای جلوگیری از نسیان یاد آن حضرت علیه السلام 354
- 65 : اینکه بدنت نسبت به آن جناب عجل اللَّه فرجه خاشع باشد 355
- 66 : مقدّم داشتن خواسته آن حضرت برخواسته خود 356
- 67 : إحترام کردن نزدیکان و منسوبین به آن حضرت علیه السلام 357
- مقدمه 358
- 68 : بزرگداشت اماکنی که به قدوم آن حضرت علیه السلام زینت یافته اند 358
- مبحث اوّل 358
- ماییم شعائر و أصحاب 361
- در اینجا چند مسأله مطرح می شود 373
- بدان 375
- 69 و 70 : وقت ظهور را تعیین نکردن و تکذیب وقتگذاران 375
- مطلب اوّل 379
- می گویم 381
- مطلب دوّم 384
- وجه اوّل 384
- وجه دوّم 385
- وجه سوّم 386
- وجه چهارم 388
- توجه 389
- مطلب سوّم 393
- دنباله ای از بحث در تأیید مطلب 403
- مطلب اوّل 405
- تتمّه ای پرسود 414
- دو نکته 415
- یکی 416
- مقدمه 416
- 72 : درخواست دیدار آن حضرت با عافیت و ایمان 416
- تتمّه ای پرسود 418
- دوّم 418
- می گویم 422
- چهارم 423
- سوّم 423
- پنجم 424
- 73 : إقتدا کردن و تأسّی جستن به اخلاق و أعمال آن حضرت علیه السلام 428
- اشاره 428
- وجه دیگر اینکه 434
- مقدمه 437
- 74 : حفظ زبان از غیر یاد خداوند و مانند آن 437
- توضیح 438
- اگر اشکال شود 439
- اوّل 439
- سوم 441
- چهارم 441
- پنجم 442
- 75 : نماز آن حضرت عجّل اللَّه فرجه 456
- 76 : گریستن در مصیبت مولایمان شهید مظلوم حضرت ابی عبداللَّه الحسین علیه السلام 460
- 77 : زیارت قبر مولایمان امام حسین علیه السلام 462
- 78 : بسیار لعنت کردن بر بنی أُمیّه در آشکار و پنهان 464
- 79 : اهتمام در ادای حقوق برادران دینی 467
- 80 : مهیّا کردن سلاح و اسب در انتظار ظهور آن جناب 472
و از جمله کسانی که ظاهراً نیابت را در نمازهای مستحب از طرف زندگان جایز می دانند محقق حِلّی در کتاب شرایع است که منع از نیابت را در حال زنده بودن به نمازهای واجب اختصاص داده است ، چنانکه فرموده : « و امّا آنچه نیابت در آن می آید ملاکش هر آن چیزی است که شارع خواسته به طور مستقیم از شخص مکلَّف واقع گردد ، مانند طهارت [غسل و وضو و تیمم] با قدرت بر آن هر چند که نیابت کردن برای شستن اعضا هنگام ضرورت جایز است ، و مانند نماز واجب تا وقتی که زنده است . . . » .
و بسا توهم می شود که بین خبر علی بن أبی حمزه که گذشت ، و بین آنچه از عبداللَّه بن جندب روایت گردیده تعارضی هست ، عبداللَّه بن جندب گوید : به حضرت ابوالحسن [امام موسی بن جعفر علیه السلام] نامه ، نوشتم و سؤال نمودم از شخصی که می خواهد کارهایش را از نیکیها و نمازها و خیرات بر سه بخش قرار دهد ، یک سوم را برای خودش و دو بخش آن را برای پدر و مادرش محسوب نماید ، و یا اینکه از کارهای مستحبی خود به طور مستقل اعمالی را برای ایشان به جای آورد ، هر چند که یکی از آنان زنده و دیگری مرده باشد ؟ پس آن حضرت علیه السلام به من نوشت : « امّا آنکه مرده پس [برای او] جایز است ، و امّا آنکه زنده است جایز نیست مگر نیکی و صله نسبت به او » (1) .
می گویم : بین این دو خبر تعارضی نیست ، زیرا که ظاهر از این مکاتبه سؤال کردن از هدیه ثواب است نه نیابت ، پس بین این خبر با أخباری که دلالت می کند بر جایز بودن اهداء أعمال و ثواب آنها - که در جای خود ذکر گردیده اند - تعارض می شود . و بر فرض که بپذیریم منظور از آن نیابت است ، جمع بین این مکاتبه و بین خبر سابق که به آنچه دانستی تأیید شده ، آن است که از سید بن طاووس رضی الله عنه حکایت گردیده که نماز را در مکاتبه بر نماز واجب حمل نموده است . وی پس از نقل مکاتبه گوید : « منظور از این نماز مستحب نیست ، زیرا که ظاهراً خواندن نمازهای مستحبی از سوی زندگان در زیارتها و حج و غیر اینها جایز می باشد » .
24 : صدقه دادن به قصد سلامتی آن حضرت عجل اللَّه فرجه
و در رجحان و استحباب آن تردیدی نیست ، نظر به اینکه این کار از گونه های مودّت نسبت به قربی و بستگان پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم است که خداوند بندگانش را در کتاب خود به آن امر فرموده ،