مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم ( عجل الله فرجه الشریف ) جلد 2 صفحه 330

1- 545. تحف العقول ، 229 .

2- 546. اصول کافی ، 2 / 213 ، ح 3 .

3- 547. سوره قصص ، آیه 56 .

4- 548. سوره یونس ، آیه 99 . و اصول کافی ، 1 / 166 و نیز 2 / 213 .

5- 549. صَعب : دشوار ، و مستصعب آن است که شنونده آن را دشوار می بیند و خشن : ضد لَیِّن و نرم است ، چون تحمل آن برای کسانی که آزموده نشده اند دشوار می باشد ، و مخشوش : شتری است که در بینی اش خشاش - به کسر - قرار می دهند تا بیشتر رام گردد ، برای توضیح بیشتر به ترجمه جلد اوّل همین کتاب مراجعه شود . ( مترجم ) .

6- 550. بصائر الدرجات ، 21 ، باب 11 ، ح 5 .

7- 551. بصائر الدرجات ، 23 ، باب 11 ، ح 12 .

و در حدیث مرفوعی از حضرت ابوجعفر باقر علیه السلام آورده که فرمود : همانا دلهای مردم این حدیث ما را به سختی پذیرا می شود ، پس هر که به آن اقرار کرد او را بیفزایید ، و هر کس روی گردانید رهایش کنید ، به تحقیق که به ناچار فتنه ای پیش خواهد آمد که هر پشتیبان و برگزیده ای نیز در آن سقوط کند ، تا آنجا که آن کس که [به خاطر کمال دقت ]یک دانه مو را دو تا کند هم سقوط می نماید ، به حدّی که جز ما و شیعیانمان باقی نماند (1) .

نعمانی نیز همین حدیث را در کتاب الغیبه روایت آورده ، و در آن پس از جمله : « دلهای مردم این حدیث ما را به سختی پذیرا می شود » آمده : پس اندکی به سوی آنان برافکنید هر کس به آن اقرار کرد او را بیفزایید ، و هر کس آن را انکار کرد او را واگذارید (2) .

53 : صبر کردن بر اذّیت و تکذیب و سایر محنتها

برادرم؛ بدان که خداوند - تبارک و تعالی شأنه - بندگان خود را در زمان غیبت ولیّش - سلام اللَّه علیه - با انواع محنتها و بلاها امتحان می کند تا بد از خوب جدا شود ، پس درجات خوبان را بالا برده ، و پلیدان را بعضی با بعض دیگر درآمیزد و با هم گرد آورد ، آنگاه همه را در آتش دوزخ بیفکند ، و خدای عز و جل فرموده است : « مَا کانَ اللَّهُ لِیَذَرَ المؤمِنینَ عَلَی مَا أنتُم عَلَیهِ حَتّی یَمیزَ الخَبیثَ مِنَ الطَّیِّب » (3) ؛ خداوند مؤمنان را بر این حال کنونی [که مؤمن و منافق به هم مشتبهند ]وا نخواهد گذاشت تا اینکه پلید را از پاکیزه جدا سازد . . . . و این سنّت خداوند در گذشتگان و آیندگان است ، همچنان که خدای تعالی فرموده : « أحَسِبَ النَّاسُ أنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفتَنُونَ * وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ » (4) ؛ آیا مردم چنین پندارند که به صِرف اینکه گفتند ایمان آوردیم رها شوند و [بر این إدّعا ]هیچ امتحان نشوند ، و همانا که ما امتهایی که پیش از اینان بودند را به آزمایش آوردیم تا خداوند راستگویان را از دروغگویان کاملاً معلوم سازد . و حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود : ای مردم خداوند شما را از اینکه بر شما ستم کند دور داشته ، ولی شما را ایمن ننموده از اینکه شما را بیازماید ، و او که بزرگوارترین گویندگان است فرموده : « إنَّ فی ذَلِکَ لآیاتٍ وَ إنْ کُنَّا لَمُبْتَلینَ » (5) ؛ و به راستی که در این [وقایع و حوادث] آیات و نشانه هایی است و ما البته [خوب و بد بندگان را] امتحان می کنیم .