فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 150

حکایات عطایا و بخششهای اشیان و اشعار و شعراء در مدحشان معروف و مشهور است و (ابن خلکان برمکی ) ببرخی از حال ایشان اشاره کرده و کیفیت بدبختی ایشان و نکبت روزگار با ایشان طویل است و من در اینجا اکتفا میکنم بذکر یک حکایت مشهور که در آن پند و عبرتی است برای دانایان غیر مغرور .

از (محمد بن عبدالرحمن هاشمی

) منقول است که گفت : روز عید قربانی بود که داخل شدم بر مادرم . دیدم زنی با جامه های بسیار کهنه نزد او است و تکلم میکند .

مادرم بمن گفت این زن را می شناسی . گفتم : نه . گفت : این (عباده ) مادر (جعفر برمکی ) است . پس من رو بجانب (عباده ) کردم و با او مقداری تکلم نمودم و پیوسته از حال او تعجب می نمودم تا آنکه از او پرسیدم که ای مادر ! از اعاجیب دنیا چه دیدی . گفت ای پسر جان ! روز عیدی مثل چنین روز بر من گذشت در حالیکه چهار صد کنیز بخدمت من ایستاده بودند و من میگفتم پسرم (جعفر) حق مرا ادا نکرده و باید کنیزان و خدمتکاران من بیشتر از اینها باشد و امروز هم یک عید است بر من میگذرد که منتهی آرزوی من دو پوست گوسفند است که یکی را فرش خود کنم و دیگر یرا لحاف خود نمایم . (محمد) گفت من پانصد درهم باو دادم ، چنان خوشحال شد که نزدیک بود قالب تهی کند و گاه گاهی (عباده ) نزد ما میآمد تا از دنیا برفت .

بس است از برای عاقل دانا ، همین یک حکایت در بیوفائی دنیا .

باب ششم : وقایع و اعمال ماه صفر

مقدمه

بدانکه این ماه معروف به نحوست است و شاید سبب آن ، واقع شدن وفات رسولخدا(ص ) است در آن . همچنانکه نحوست دوشنبه به این سبب است و یا بجهت آنست که این ماه بعد از سه ماه حرام واقع شده که در آن سه ماه حرب وقتال نبوده و در

این ماه ، شروع بقتال مینمودند و خانه ها و منازل از اهلش خالی میشد و این هم یک سبب است در وجه تسمیه آن به صفر .

بهر حال از برای رفع نحوست هیچ چیز بهتر از تصدقات و ادعیه و استعاذات وارده نیست و اگر کسی خواهد محفوظ بماند از بلاهای نازله در این ماه در هر روز ده مرتبه بخواند این دعائی را که (محدث فیض ) روح الله روحه ، در (خلاصه الاذکار) ذکر فرموده :