فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 204

و معاصر است با (ابن حجاج ) شاعر امامی و او همان (ابن سکره ) است که ابن حجاج در بعض اشعار خود او را هجو کرده .

روز : 12

در این روز سنه 1 ، که یک ماه از هجرت گذشته باشد رکعات نماز زیاده شد و آنچنان بود که نمازهای پنجگانه هر کدام دو رکعت فرض بود در سفر و حضر ، این جمله را که ده رکعت است واجب می شمردند و سفر را با حضر فرقی نمیگذاشتند ، پس حضرت رسول (ص ) بفرمان خداوند تعلی هفت رکعت در هنگام حضر بر این رکعات بیفزود .

(( فالصلوه کلها فی السفر الفریضه رکعتان کل صلوه الاالمغرب فانها ثلت لیس فیها تقصیر وانه ترکها رسول الله صلی الله علیه و آله فی السفر و الحضر ثلث رکعات ((

روز : 13

در این روز ، سنه 218 ، (عبدللملک بن هشام ) صاحب (سیره نبویه ) وفات کرد و در این روز ، سنه 312 ، (علی بن محمد) معروف به (ابن الفرات ) وزیر را با پسرش (محسن ) بقتل رسانیدند و (ابن الفرات ) سه مرتبه وزیر (مقتدر بالله ) شد بعد از آنکه او را عزل کرد و نوا در حکایات او بسیار است و (صاحب ابن عباد) از (ابوالحسن - بن ابوبکر علاف ) معروف به (کثره الاکل ) نقل کرده که پدرم (ابوبکر) قصیده ای را که در مرثیه کربه گفته مرادش (محسن ) پسر (ابن الفرات ) بوده که در ایام محنت ایشان گفته و بقولی مرادش (ابن المعز) بوده و از ترس خلیفه نتوانست اظهار کند و بکنایه او را مرثیه گفت و آ ، قصیده را (فاضل دمیر) در (حیوه الحیوان ) در لفظ (هر) ذکر نموده و مطلعش این بیت است :

(( یاهر فارقتنا و لم تعد

و

کنت عندی بمنزله الولد))

و برادر (ابن الفرات ) ، (بوالعباس احمد بن محمد بن الفرات ) اکتب اهل زمان و اضبط ایشان در علوم بوده و (فضل بن جعفر) پسر برادر او معروف به (ابن خنزایه ) نیز کاتب بوده و در زمان خلفاء وزارت و ریاست داشته .