فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 205

روز : 16

در این روز ، سنه ، 465 ، (شیخ ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری صوفی ) تلمیذ و داماد (ابو علی دقاق ) وفات کرد و در (نیشابور) نزدیک قبر (ابو علی ) به خاک رفت و (قشیری ) مؤ لف رساله کبیره (قشیریه ) است که برای طوایف عرفاء و صوفیه نوشته است و قشیر کزبیر ابوقبیله من العرب .

روز : 17

در این روز ، سنه 356 ، (معزوالدوله احمد بن بویه ) وفات کرد و در مقابر قریش بخاک رفت و قریب بیست و دو سال سلطنت کرد و او عموی (عضدالدوله دیلمی ) است و (معزالدوله ) را اقطع میگفتند بجهت آنکه اکراد در ناحیه (کرمان ) بر او ریختند و زخمها بر او زدند ، دست چپش با بعض انگشتن دست راستش قطع شد و (معزالدوله ) امیرالاامراء بغداد بوده و بسیار ترویج مذهب شیعه نموده و او همانستکه امر کرد تا بر دیوارهای مساجد بغداد و سایر عمارات آنجا لعن (معاویه ) و ظالمین آال محمد (ص ) را نوشتند (سیف الدوله حمدانی ) امیر (حلب ) نیز اقتداء باو کرد و امر نمود که در (حلب ) نیز همان کار را بجا آوردند .

روز : 18

در این روز ، سنه 498 ، (رکن الدین بر کیا روق بن ملکشاه بن الب ارسلان سلجوقی ) برادر (سلطان سنجر) در (بروجرد) وفات کرد و (برکیاروق ) را ممالک بسیاری در تحت فرمان بوده .

روز : 22

در این روز ، سنه 354 ، (فخر الملک ) وزیر متولد شد ، وفاتش در روز 28 ربیع الاول ، گذشت .

شب : 23

در این شب ، سنه 289 ، (معتضد بالله ) احمد بن طلحه بن متوکل ، خلیفه 16 عباسی ، وفات کرد و (معتضد) را (سفاح ثانی ) میگفتند بجهت آنکه تجدید کرد دولت بنی عباس را پس از آنکه کهنه و ضعیف شده بود ، چه از زمان (متوکل ) پیوسته سلطنت ایشان در ضعف بود تا ایام او ، و او مردی سفاک و خونریز بوده و لکن با علویین و آل ابوطالب مهربان بود و سببش آن بوده که در ایامیکه در حبس پدرش بود ، حضرت امیر المؤ منین (ع ) را در خواب دیده بود که باوی فرموده بود : ای احمد ! امر سلطنت بر تو مستقر خواهد گشت : چون بسلطنت رسیدی متعرض اولادهای من مشو . (معتضد) هم باین مطلب عهد کرده بود ، لهذا در ایام خلافت خود بعهد خود پاینده بود و معترض اولادهای آنحضرت نمیشد و بر ایشان انعام میکرد و ظاهرا فرمایش امیر المؤ منین (ع ) در اخبار غیبیه خود در آ ، جا که بنی عباس رانام میبرد تا آنکه می فرماید :