فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 235

(( و له الرسائل البدیعه و النظم الملیح فمن رسائله الماء اذا طال مکثه ظهر خبثه و اذا سکن متنه تحرک و نتنه و کذلک الضیف یسمح لقائه اذا طال ثراثه و یثقل ظله اذا انتهی محله ، وقلت و یقرب من هذا المعنی قول الشاعر بالفارسیه : ))

میهمان گرچه عزیز است ولی همچه نفس

خفه میسازد اگر آید و بیرون نرود

روز : 12

در این روز ، سنه 643 : وفات یافت در (دمشق ) ، (ابوالحسن علی بن محمد مقری ) نحوی شافعی ، ملقب به (علم الدین سخاوی )(77) شارح قصیده شاطبیه در قراء است .

روز : 14

در این روز ، سنه 505 ، وفات کرد (ابو حامد محمد بن محمد غزالی طوسی ) شافعی ، صاحب (احیاءالعلوم ) و سنین عمرش در وقت وفات به پنچاه و چهار رسیده بود ، چنانچه شاعر گفته :

نصیب حجه الاسلام از این سرای سپنج

حیات پنجه و چهار وفات پانصد و پنج

علماء سنت از (غزالی ) تعبیر بحجه الاسلام کرده اند و از او ستایش بلیغ نموده اند و تصانیفش در نهایت خوبی و کامل است و (احیاءالعلوم ) او ، رب النوع کتاب اخلاقیه است و برادرش (احمد) آنرا مختصر کره و نام گذشته به (احیاء الاحیاء) ، چنانچه محقق (فیض کاشانی ) آنرا مهذب نموده و نامیده به (محجه البیضاء فی تهذیب الاحیاء) .